30. bölüm

5.9K 128 18
                                    


Elime telefonu alıp Berki aradım ama açmıyordu..

Üstümü değiştirip çıktım, nereye gittiğini bilmediğim için öylesine yürüyordum.

Bir banka oturdum telefonumla 1 kere daha şansımı denemek istedim ve Berki tekrar aradım, bu sefer açtı;

- Berk nerdesin sen Yaman'ın peşine takılmış olamazsın dimi

- o çocuğun peşinde olmayıp nerde olacaktım , söylesene

-ya polis diye birşey var, bu senin tek başına yapabileceğin bir şey değil

- sence bunca yıl sonra bir defterin kapağını açarlarmı Beyza

-off nerdesin sen söyle bende geleceğim

-hayır gelme sen evde kal

- hayır evde falan kalmayacağım

-beyza eve git lütfen..

-berk...

Yüzüme kapatmıştı çok korkuyordum. İnşallah başına birşey gelmez..

Karşıdan karşıya geçerken dalgınlıktan sağıma soluma bile bakmamıştım korna sesiyle irkilip yere düştüm, herkes araba çarptı sanıyordu ama durumu açıklayıp kalktım, eve doğru yürümeye başladım..

Eve vardığımda odama çıkıp kulaklığı taktım ve son ses müzik dinledim tam  1 saat müzik dinlemiştim sonra aşağı indim ve anneme seslendim, ama annemden ses yoktu.

Her yere baktım ama yoktu evde sadece annemle ben vardım.

Dışarı çıkmıştır diye koltuğa oturdum ve televizyonu açtım evde kimse yoktu o yüzden televizyon sesini açtım ve öyle izledim

İzlerken bir anda ağzım bir bezle kapatıldı zaten sonrasını hatırlamıyorum..

Berk'ten

Belki o katili bulurum umuduyla çıkmıştım evden çiçeğin geldiği mağazaya uğradım ve çiçeğin geliş saatini verdim kimin gönderdiğini tam olarak adres vermesini söyledim ilk başta veremeyeceğini söyledi ,para karşılığı adresi verdi (ne paragöz insanlar var)

Adrese doğru giderken bin kere çalan telefon yine çalmıştı bu sefer açtım ;

- Berk nerdesin sen Yaman'ın peşine takılmış olamazsın dimi

- o çocuğun peşinde olmayıp nerde olacaktım , söylesene

-ya polis diye birşey var senin tek başına yapabileceğin bir şey değil

- sence bunca yıl sonra bir defterin kapağını açarlarmı Beyza

-off nerdesin sen söyle bende geleceğim

-hayır gelme sen evde dur

- hayır evde falan durmayacağım

-beyza eve git lütfen..

-berk...

Kapattım ve telefonu cebime koyup yola devam ettim.

Adresteki eve varmıştım, eve girmeyi denedim ev yıkık dökük olmasına rağmen sağlam bir evdi, kapıyı çaldım ama açan yoktu, bağırdım yine ses yoktu.

Adresi cebime saklayıp eve yürüdüm kapıyı tam çalacakken kapının açık olduğunu fark ettim;

Aralık olan kapıdan sessizce girdim ve kapıyı kapattım, evde yavaş adımlarla yürüyordum ki içerde bir adamı mutfaktaki dolabı karıştırırken gördüm..



Çapkın Üvey AbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin