Yakamoz

Deniz yıkılıyor..

  Ve o akşam...

  Deniz'in telefonu sabaha karşı 04.00 'da çalıyor.Deniz sanki hissetmiş gibi daha telefon daha ilk çalışında uykudan kalkıp telefonu eline alıyor arayanın Aslı'nın arkadaşı Gül'ün olduğunu görünce içine bi sıkıntı girmişti zaten.Deniz;

-"Alo... E-efendim Gül bişey mi oldu ? Bu saatte neden arıyosun?

    Karşıdan sadece içli içli bir ağlama sesi,hıçkırarak ağlayan Gül konuşamıyor zaten konuşsa bunu Denize nasıl söylecegini bilemiyordu... Gül telefonda oldugunu unutmuş,ağlamaktan ve Deniz'e nasıl bu haberi verecegini düşünüyordu ki Deniz telefonda "Gül orda mısın ?" Diye bağırdığın da düşüncelerin sıyrılmıştı.Gül;

-"D-deniz sana bişey söylemem gerekiyor ama lütfen metanetini koru.Benim için çok zor bunu söylemek.A-aslı.."   Deniz korkmaya başlamıştı.Ve Gül'e

-" Gül ne olduğunü söyle bana hemen! Ne oldu Aslı?'ya ne oldu diyorum sana !"  Gül, Deniz'in sesinin sert çıktıgını duyunca dili birden çözülüvermiş ve Aslı'nın Izmir'e giderken geçirdiği kazayı Deniz'e anlatmış ve malesef Aslı'nın hayatını kaybettiğini söylemiş...

     O günden sonra Deniz hiç birşeyin aynı olmayacağını anlamıştı. 1 sene boyunca kimseyle konuşmamış sabahtan akşama kadar Aslı'nın,o bakmaya bile kıyamadığı,hayallerini süsleyen kızın mezarının başında boş gözlerle bakıyordu...