Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**
Ani frenle arabayı durdurduğumda asfalttan çığlıkvari bir ses yükselmişti. Arkamızda yavaşça duran araçlarla nefesimi verip kapıyı açtım.
Dışarı adımımı atıp üzerimi düzelttiğimde gözleri olduğumuz tarafta olan insanlar utanmazca bizi süzüyorlardı.
Arkadaki araçların kapı seslerini duyduğumda yürümeye başladım. Belimdeki silahı kontrol edip etrafı gözlerimle taramaya başladım.
Kenar mahalle olduğu her halinden belli olan yerde yıllar eskitmiş binalar ve bozuk bir yol vardı. Boyaları dökülmüş binalarda gözlerimi gezdirirken kaldırımlarda ve balkonlarda oturan insanlar merakla bizi izliyordu.
"Abi şuradan gidelim. Kestirme sayılır." dedi Sevgi kısaca. Uzun siyah saçlarını at kuyruğu yapmış,çekik gözlerinin daha da çekikleşmesini sağlamıştı.
Sesimi çıkarmayıp ara sokaklardan birine saptığımızda muhbire çoktan geldiğimizin yetiştirildiğini biliyordum.
Bunu bile bile çok fazla adamla gelmiştim. Amacımın gözdağı gibi durduğunun farkındaydım ama buna ihtiyacım bile yoktu.
Bunu tek başıma yapmam çok kolaydı ama tek başıma gelseydim yine bir problem çıkacaktı. Bir sonraki durağımız fazlasıyla tehlikeli bir yerdi.
Seri adımlarla ilerlerken gördüğüm kırık beyaz tek katlı evle Aliye bir işaret verdim. Elimizde ki,Ali'nin dile getirmediği bilgiler hariç, nadir bilgilerden birisi de eviydi. Gizemli piç çok dikkatli olmasına rağmen evi gibi önemli bir şeyi nasıl açık etmişti anlamamıştım.
"Evin etrafını sardınız değil mi?" dediğimde başını salladı. Beşinci araçtaki kişilerin göreviydi bu.
"Tamamdır."
Evin dış cephesindeki boyalar yer yer soyulmuştu ve bu evi daha çok eski gösteriyordu. Kahverengi kapıya geldiğimizde bir nefes verip elimi kaldırdım.
Bir iki sefer tıklattığımda içeriden adım sesleri gelmeye başladı.
