Nedir mesafe? Kilometreler mi? Teninin bana uzaklığı mı? Kalbinin benden uzak oluşu mu? Mesafeler olursa kalbin benim için atmaz mı senin? Yoksa mesafe denen şey kalbi öldürüyor mu? Tüm bu sorular ve anlamsız oluşları. Sensiz bir beni oluşturur. Eğer onlar anlam kazanırsa. Ben anlamsız kalırım. Neden can yakar bu mesafeler bu kadar? Bana yakın olsaydın ne güzel olurdu. Öylesine istiyorum ki sana yakın olmayı. Bazen nefesinin sıcaklığını tenimde hissedebilecek kadar. Bir dokunuş kadar. Bir öpücük kadar. Bir sen kadar işte. Mesafeler alıyor seni benden. Aslında hiç almadılar. Çünkü sen bana hiç yakın olmadın, bende sana. Yanımda olman gereken dakikalar var. Benim düşlerim var senli. Bir sürü. Sen olmazsan hayaller de olmaz. Hayallerde bile sen olmalısın. Ben sana sadece rüyalarda yakınım. Hiç tanımadığım bedenin, bilmediğim kokun, dokunamadigim saçların, uzak bir sen. Diyorum ya nefesinin sıcaklığını hissedebilecegim kadar yakın ol bana.
