Rifka X Cassie ~ Fighting for love 🏳️‍🌈

Hoofdstuk 10: Verspreking

Tw: het volgende hoofdstuk bevat woorden die als kwetsend kunnen worden ervaren door lesbische meisjes, maar ook wlw in het algemeen. Ik wil even duidelijk maken dat ik dat soort woorden zelf nooit gebruik, maar het hoort gewoon bij het verhaal, ik kan geen lesbische fanfic schrijven als we niet even de kans nemen om te praten over homofobie. X

Pov Rifka:
Het was weer een gewone training in de kickboksclub, een van de enige plaatsen waar ik al uit de kast was. Ik bokste er ondertussen al een halfjaar. Naast Cassie, werd ik ook getraind door een competitie trainer. Volgens hem zat er veel potentie in mij. Ik sparde ook regelmatig met Quinten Thys, zodat ze duidelijk konden zien of ik klaar was voor de competitie. Het moment dat ik tegen hem waardig kon sparren, was het moment dat ik zou ingeschreven worden in de teen kickboks league. Zoals de naam het al zegt, het is een organisatie die zorgt voor kickbokswedstrijden voor 14- tot 20-jarigen. En toen was het zover. Het sparren met Quinten lukte, dus ze schreven me in voor de kickboks league. Maar natuurlijk moest er weer een extra obstakel bijkomen. Omdat ik nog minderjarig was, moest mijn vader meekomen om mij in te schrijven. Ik vermeed elk mogelijk contact met hem zodat ik mijn relatie met Cassie zo goed mogelijk verborgen kon houden.

Mijn vader kwam langs in de club om de papieren hiervoor in orde te maken. Hiervoor moesten we bij mijn competitietrainer een document halen en ondertekenen en het dan gaan afgeven bij de administratie. Bij de administratie zat Jeanine, een erg lief vrouwtje van bijna 60, die er ook heel erg begaan was met iedereen in de club. "Ahh, dag Rifka", zei ze om mij te begroeten, "wat kan ik voor je doen?" Mijn vader gaf de brief af aan haar. "Ah ja, ik zag trouwens dat Cassie er ook over denkt om zich in die league in te schrijven. Stel je voor, 2 liefjes tegenover elkaar in de ring", grapte ze. Ik lachte, maar toen besefte ik dat mijn pa naast mij stond en alles gehoord had. Shit.

Voor volgend deel is de trigger warning aan het begin.

"Pardon? Je vertelt me nu dat ze... nee dat kan niet!" "Toch wel", antwoordde ik doodleuk. Mijn vader kon er duidelijk niet mee lachen: "Het is niet omdat je haarkleur fase voorbij is, dat je er meteen een nieuwe moet hebben!" Gelukkig kwam Quinten net langs om zijn ziektebriefje af te geven, hij nam het meteen voor me op: "Pardon? Het is niet omdat het bij sommige mensen wat onschuldig experimenteren is dat uw dochters gevoelens niet echt zijn. Hoe zij en Cassie met elkaar omgaan, dat is de reden waarom ik weet dat dit geen fase is." Wow, ik was erg onder de indruk van wat Quinten zei. Hierdoor stond ik bij hem in het krijt. Mijn vader antwoordde nog: "Nooit zal mijn dochter een lesbische trut zijn." Daarna liep hij weg. Zijn laatste woorden sneden diep. Ik kon zien dat Jeanine zich erg schuldig voelde dat ze me ge-out had. Ze bood meteen haar excuses aan. Ik nam het haar toch niet kwalijk. Voor haar leeftijd was ze gewoon zo open-minded, dat ze vergat dat er ook nog mensen waren die er niet oké mee waren. Samen met Quinten verliet ik het kantoor. Quinten vroeg: "Alles oké?" Ik knikte, ook al kon ik wel huilen.