Rifka X Cassie ~ Fighting for love 🏳️‍🌈

Hoofdstuk 11: Medelijden

Pov Rifka:
Ik ging terug naar de kickbokszaal en probeerde te doen alsof er niks aan de hand was. Maar toen Cassie me zag aankomen zag ze meteen dat er iets niet pluis was. "Wat is er gebeurd?" vroeg ze bezorgd. Ik zweeg, kon het niet verwoorden. Quinten zag het en vertelde alles: "Jeanine van de administratie heeft zich versproken, haar vader weet dat ze op meisjes valt en een vriendin heeft en hij accepteert haar dus niet." Cassie wist niet wat ze moest zeggen, ze knuffelde me gewoon. Zij had dit ook meegemaakt bij haar coming-out, alleen was ze veel jonger en was haar coming-out wel gepland, alleen niet goed uitgedraaid. Na de knuffel zei Cassie: "Kom, we gaan even iets drinken, tegen dan is je pa wel bijgedraaid."

We gingen samen met Quinten iets gaan drinken. Ik vroeg Quinten mee omdat ik iets wou terugdoen omdat hij het zo voor me opnam. Ik trakteerde hem daar, maar eigenlijk wou ik zoveel meer terug doen. Toen ik naar huis ging, gaf Cassie me op de hoek van de straat nog een kus en wenste me succes met mijn vader. Net toen ik op de oprit liep zag ik mijn vader de deur open doen. Maar dat was niet alles.

Hij had drie grote koffers bij zich. Mijn drie grote koffers. Dit kon hij niet menen! "Ah, juist op tijd." zei hij "of je verandert, of je neemt deze mee en keert nooit meer terug." "Pa! Dit kun je niet menen!" zei ik. "De keuze is aan jou", antwoordde hij. Ik beet op mijn lip. "Weet je wat? Ik wil niet samenleven met zo'n homofoob. Ik vertrek. Niet omdat je me dwingt, maar omdat ik geen familie wil zijn van zo'n iemand die alleen maar bullshit uitkraamt!" zei ik. Ik nam alle drie mijn koffers en probeerde weg te komen, maar ik heb natuurlijk maar twee handen. Gelukkig kwam Cassie tevoorschijn om ook een koffer over te nemen. Samen liepen we weg, weg naar een plek waar we veilig waren voor homofobie.

We kwamen toe op Cassies appartement. Cassie had nog een lege schuif in haar ladekast waar ik mijn kleren kon inleggen. Cassie had een tweepersoonsbed, dus ook dat was helemaal oké. Alles was oké om bij Cassie in te trekken, maar toen zei Cassie: "Ik verdien wel niet genoeg in de kickboksclub om voor twee personen rond te komen." "Ik zoek wel een bijbaantje", antwoordde ik. Ik moest immers mijn steentje bijdragen, maar ik ging wel nog naar school, dus veel zou het niet opbrengen. Ik zou er eens een nachtje over slapen, in Cassie's armen.