KANLI PENÇE (+18)

1.GEÇMİŞİN İZİ

Geçmiş tüm kasvetiyle yakamdan tutmuşken gelecek benim için imkansızın da ötesindeydi.Geçmişim ile bir bütündüm.Sanki hala orada yaşıyormuş gibi..

19 Yıl Önce..

1998,İstanbul

Genç adam karşısında ki adama şüpheyle bakıyordu.Zira durum oğlunun hayatıydı.Yanı sıra diğer bir sorun ise,kurt ırkının devamıydı.

"Hadi ama Alfa,bunun tehlikeli olduğunu biliyorsun."

"Bunu yapmak zorundayız.Oğlum geleceğin alfası.O Adel'i seçti.Gelecekteki alfa eşini seçti."

"Akın daha altı yaşında bir çocuk,ne yaptığının farkında bile değil.Oğluna başka birini bulman gerekiyor Alfa."

Küçük Akın babasının hırlamalarını duymasıyla dizleri üzerinde oturduğu annesine iyice sokuldu.

Alfa oğlunun korktuğunu fark ederek kendini dizginlemeye çalıştı.Gözlerinin kırmızıları yavaşça eski haline dönerken sesli bir nefes verdi.

"Karşındaki kişinin alfan olduğunu unutuyorsun Meriç.Ya kabul edersin ya da kellene veda edersin!"

Alfa'nın sesinin yükselmesiyle zemin titredi.Bir kaç pencereden çatlama sesleri gelirken yukarıdan bir ağlama sesi yükseldi.

Meriç ağlayan kızının yanında gitmek için ayaklanırken alfa onu durdurdu.

Derya endişe ile kocasına bakarken Meriç karısının ellerini kavrayarak ona teselli verdi.Bakışlarını alfaya çevirirken onay veren bir şekilde kafasını salladı.

Alfa annesinin kucağına sokulmuş, kendisine bakan oğluna sevgiyle gülümsedi.

Ayağa kalkarak oğlunun minik elini kavradı.Yavaşça merdivenlerden çıkarken korkuyla ağlayan minik bebeğin odasına adımladılar.

O sırada alfa oğlunun geleceğini düşünüyordu.Akın soğuk bir çocuktu.

Hiçbir zaman gülmez,sevgi beklemezdi.Yalnızca annesinden şevkat bekleyen Akın babasına her şeyden ve herkesten çok güveniyordu.

Akın kendisinin bir kopyasıydı.

Oğlunun elini daha sıkı kavrayıp minik bebeğin bulunduğu odaya girdiler.Kapıyı arkasından kapatan alfa oğlunu bebeğin bulunduğu beşiğe yaklaştırdı.

Akın babasının elini bırakarak koşar adım ağlayan bebeğe baktı.Alfa kaşlarını çatarak oğluna bakarken minik Akın ağlayan bebeğin küçük ellerini kavradı.

Alfa oğlunu dikkatle izlerken oğlu öfkeyle arkasını dönüp babasına baktı.Akın'dan yayılan öfke dalgasını hissederken yavaşça yaklaştı.Küçük bedenini ele geçiren sinir bebeği ağlattığı için öfkeyle babasına bakıyordu.

Küçük Akın'ın siyah gözleri alev alev yanan bir kırmızıya dönerken minik köpek dişleri arasından kendisininkinden daha gür bir hırlama çıktı.

Alfa donakalırken endişe ile oğluna bakıyordu.Sürüsünde ki kurtların,Akın ile yaşıt olan yavru kurtların hırlamasına benzemiyordu.
Zira o küçük kurtlardan kısık sesle tatlı hırlamalar çıkıyordu.

Fakat oğlundan ise korkunç derecede bir hırlama geliyordu.Minik bebek dahada ağlarken küçük Akın'ın bakışları hızla bebeğe döndü.

Bebeğin yanına girip onu teselli etmek istiyordu.Ama büyük beşiğin uzun tahtaları ona engel oluyordu.Hızla pençelerini çıkartarak beşiğe tırmanmaya başladı.