Benimsin

6.Bölüm

Cem üzgünce bana bakıp konuşmaya başladı ağzından çıkanlarla şok olmuştum cem"rana özür dilerim kardeşim mecburdum"dedi o an anlamıştım cemin aslında baranın adamı olduğunu nasıl anlamamıştım ki onu demin gördüyüm de.

Oysaki çok sevinmiştim onu gördüyüm an kurtarıcak sanmıştım beni almaya geldi sanmıştım cem koluma dokunup "rana bir şey söylesene lütfen özür dilerim" dedi

düşüncelerimden kurtulup onu ittip bağırmaya başladım

"yazıklar olsun sana cem, ben sana yeri geldi derdimi anlatım anneme olan zaafım ikiniz de çok iyi biliyorsunuz ve ben sizin yüzünden annemden ayrı kalıyorum" dedim barana dönüp,

"senin o saplantılı sevgin yüzünden" dedim

ceme dönüp "yazık, bidaha sakın yanıma yaklaşayım deme cem sakın" dedim ve ona kırgın gözlerle bakıp odama koştum odaya girdiyimde balkona çıkıp oturdum.

Bacaklarımı kendime çekip dışarıyı izlemeye başladım hiç insan yoktu dağ başına getirmişti beni baran, aşağı ya baktığımda kapıda iki koruma vardı yan tarafta da iki koruma vardı salondan bahçe kapısına açılan yerde de iki tane koruma vardı,

Cem gelmeden önce görmüştüm baranın evde olmadığı bir an kaçıcaktım bugün yada yarın kesin kaçıcaktım, burdan kaçtığımda direk polise gider herşeyi anlatırdım kurtulurdum barandan,

Baran benim ilk sevgilim ilk aşkım Dı ilk aşklar kolay unutulmuyordu demi bende unutamamıştım içimde burukluk vardı boğzamda halla dindiremediyim bir düyüm vardı.

Ama ben babamı abimi kaybetmiştim! Annemi de kaybedemezdim baran yüzünden bana bişey olsa annem yıkılırdı anneme bir şey olsa ben dayanamazdım ki bu yüzden olmazdı, annem içindi herşey, rahat bırakırlarmıydı baranın yaptığı iş.

Ya sevgime razı gelip baran la olup  çocuğum olsa ilerde ya bişey olursa onlara? Ya da barana dayanamazdım ki ben

Odanın kapısı açılıp baran içeri girdi gözleri odada beni aradı balkona bakınca beni görüp yanım geldi sandalyeye oturup beni izlemeye başladı konuşmadı,

Barana bakıp konuşmaya başladım "baran lütfen bırak beni gideyim olamayız senle anlamıyormusun?" dedim baranın kahveleri sinirli bir hal alıp konuşmaya başladı "yine başlıcaksan gitme zırvalığına canını yakmadan sus rana" dedi

Ben sinirle "ya anlamıyormusun istemiyorum seni? Ben senin yaptığın iş yüzünden sevdiklerimi kaybedemem senle olsa bile gelecekteki çocuklarımı kaybedemem anlıyormusun" dedim

Cevap vermedi sigarasını içiyordu öylece gözlerim dolmuştu aciz çıkan sesimle "baran annemi çok özledim lütfen" dedim baran kafasını çevirip bana baktı gözlerimin dolduğunu görünce duygu gördüm gözlerinde,

Baran "akılı durursan, benle yaşamayı kabul edersen anneni görürsün rana"dedi sertçe off layıp gözümden yaşlar akmaya başladı yüreğim acıyordu annemi görmek istiyordum

Eydiğim başımı kaldırıp barana baktım" ya bari sesini duyim lütfen dayanamıyorum "dedim gözyaşlarımın arasından masum masum bakıp baran" yanıma gel "dedi şaşırıp" ne"dedim baran göz devirip "bidaha söylemicem yanıma gel dedim" dedi

İtiraz etmeden ayağa kalkıp bir iki adım atıp yanına gittim baran kolumdan tutup kucağına oturtu ağzımdan küçük bir çığlık kaçmıştı,

Baran gözlerime bakıp konuşmaya başladı"şimdi anneni arıcam ama bişey yapmaya kalkarsan inan bana senin deyil annenin canını çok kötü yakarım" dedi korku ve endişeyle gözlerimi kocam açtım baran sertçe "anladın mı dedim sana" dedi

Ben kafamı sallayıp "anladım" dedim cebinden benim telefonumu çıkarıp annemi arayıp höperlere aldı heyecanla açmasını bekledim annemin telefonu,

Telefon açılınca annem "kızım" dedi gözlerimden bu sefer daha çok yaş akıyordu beli etmemeye çalışarak "annem" dedim sesimin iyi çıkmasına özen göstererek annem "kızım nerdesin çok merak ettim iyimisin kuzum" dedi

Ben ellerimi yumruk yapıp"iyiyim annecim özür dilerim şarjım yoktu arayamadım bizim okul bir kamp düzenlemiş oradayım şuan derslere orda devam edicekmişiz bir kaç hafta" dedim

Annem "kızım arasaydın ya bir arkadaşından ben ne kadar merak ettim seni başına bişey geldi sandım" dedi hafif kızarak

Ben "kimseyle samimi deyilim ki anne öyüzden kimseden telefon isteyip arayamadım özür dilerim" dedim

Annem derin nefes alıp "tamam bu seferlik affediyorum ama bidaha olmasın kalbime iniyor du meraktan" dedi

gözlerimi sıkıca yumup açtım ben"bidaha olmaz annecim söz, sağlığın nasıl iyimisin "dedim annem" iyiyim deli kız sesini duydum ya iyiyim merak etme sen "dedi devam etti" orda kendine iyi bak tamam mı annem derslerine iyi çalış aklın bende kalmasın, hemen gel "dedi

Acı bir gülümseyle barana baktım bana bakıyordu" tamam annecim kendine çok iyi bak kapatmam lazım "dedim annem" tamam yavrum sende kendine iyi bak "dedi

Ben" seni çok seviyorum anne "dedim annem" bende seni çok seviyorum kızım "dedi baran telefonu kapattığında hıçkırık sesli bir şekilde ağlamaya başladım başımı baranın göğsüne koyup,

Baran da elini saçıma koymuş okşuyordu saçıma küçük bir öpücük kondurmuştu, baranın üstünden sinirle kalkıp bağırmaya başladım" bırak artık bırak ayrıldım ben senden aylar önce 1 buçuk yıl oldu bitti anlıyormusun bitti "dedim

Baran sinirle ayağa kalkıp kolumu tutu"ben bitti demedim, burdan benden gitmeyi aklından çıkarsan senin için daha iyi olur buradasın dedim bitti" diyip sinirle içeri girdi bende arkasından odaya geçtim.

Ben "kaçıcam burdan kurtulucam senden" dedim baran hiddetle arkasını döndü yanıma gelip elini belime koyup belimi sıkmaya başladı "kaçıcakmısın benden asla kaçamazsın nereye gidersen git bulurum seni, ve emin ol bulduğumda canını çok kötü yakarım ve bunu yapmak hiç istemem" dedi sinirle dudağımı öpüp belimi bırakıp arkasını dönüp odadan çıktı,

Çok rahattı, bakalım burdan kaçtığımda böyle rahat olucakmısın baran bey.....

Akşam olmuş tu baran evde yoktu bana işinin olup uslu dur diyip gitmişti ewet kaçıcaktım bugün aslı da çıkmıştı zaten sadece o vardı çalışan olarak korumaların dikkatini çekmem lazımdı aşağıya inip mutfağa girdim büyük mutfakta da kapı vardı bahçeye çıkıyordu cam bir kapıydı,

Ama ne kadar denesemde kitliydi arka bahçeden çıkmam lazımdı ön de yakalnırdım dikkatlerini çeksemde yakalanırdım aklıma gelen plan la arka bahçenin kapısına ilerleyip kapıyı açtım korumalar beni görünce "bişey mi istediniz rana hanım" dedi bitanesi.

Ben "evet mutfağa gelirmisiniz sıkıldım yemeklik bişeyler yapmak istiyorum ama tüpü bir türlü  çalıştıramadım yardım edermisiniz" dedim

Koruma "tabi rana hanım" dedi arkadaşına bakıp" sen burda bekle geliyorum "dedi mutfağa ilerledi bende arkasından kapının mutfağın yanında sehpanın üzerinden vazoyu alıp kafasında kırdım koruma elini başına götürüp arkasını dönüp bana baktı,

Yere düşüp bayılınca sırıtım yüzümdeki sırıtmayı kesip diyer korumanın yanına ilerledim yanına gelince "ya arkadaşınız sizi çağırıyor yapamadı herhalde oda" dedim koruma "tamam rana hanım" dedi ocak elektirikliydi yani tüp sorunu yoktu planım tıkır tıkır işliyordu koruma mutfağa doğru ilerledi o görmeden salonda ki sehpadan vazoyu alıp kafasında kırdım, bu koruma da bayılınca arkamı dönüp hızla ormana doğru koşmaya başladım....
BÖLÜMM SONUU
Lütfen vote ve bol bol yorum atarmısnız
İyi okumalar... ❤️