DELPHİ: Yeni Nesil

❄2. BÖLÜM❄

Kabusları başlayalı tam 1 ay olmuştu. Delphi; Harry, Alvina ve Edward'ı huzursuz ettiği için kendine kızıyordu. Defalarca başka bir yere gitmek istemişti ama Harry engel olmuştu. Harry bir gün eve geldiğinde Delphi'yi hiçbir yerde bulamadı. En sonunda banyoda ağlarken buldu. Lavabonun her tarafı Delphi'nin beyaz saçlarıyla doluydu. Görünüşe göre saçlarını kesmişti. Eskiden dizlerine gelen saçları şimdi omuzlarına bile değmiyordu. Harry hemen yanına gitti.

"Delphi ne oldu?"

Harry'nin sesini duyunca başını kaldırdı. Hızla göz yaşlarını sildi.

"Saçlarımı kestim. Nasıl olmuş?"

"Her zamanki gibi. Yani muhteşem."

Delphi ayağa kalktı, elini sallayıp yerdeki saçları topladı ve çöpe attı. Sonra da banyodan çıktılar.

Akşam Draco, Hermione ve Scorpius gelmişti. Draco kuzenini çok merak ettiği için sık sık uğruyorlardı. Saçlarını kısa görünce başta şoka uğradı. Çünkü Delphi'nin saçları bebekliğinden beri uzundu. Onu ilk defa kısa saçla görüyordu. Tabi bu uzun sürmeyecekti.

***

Ertesi gece yine kabus gördü. Artık bitmesini istiyordu ama olmuyordu işte. Harry ve Draco bir şeyler olduğunu çoktan kabul etmişlerdi. Yataktan kalkıp banyoya gitti ve yüzünü yıkadı. Kafasını kaldırıp aynaya baktığında saçlarının kısa olmadığını gördü. Yeniden dizlerine gelmişti. İyi de nasıl? Daha dün kesmişti. O zaman aklına geldi. Yatak odasına geri dönüp dolabı açtı ve içinden bir kutu çıkardı. Eline alıp sessizce salona gitti. Herkes hala uyuyordu. Asasıyla kilidini açtı ve içinden bir defter çıkardı. Bu annesinden bir hatıraydı. Her ne kadar kötü olsa da, annesiydi o. Özlüyordu işte. Ama bunu sadece özlem gidermek için açmamıştı. Bu defter büyülüydü. Annesinin bulduğu özel bir büyü ile yapılmıştı. Bir tüy kalem ve mürekkep şişesi aldı. Kalemini şişeye batırıp yazmaya başladı.

"Anne, aylardır ardı arkası kesilmeyen kabuslar görüyorum. Dün saçlarımı kestim. Ama bu sabah kalktığımda yeniden dizlerime gelmişti. Niye böyle oluyor?"

Defterde yazılar belirdi.

"Tatlım, kabuslar korkuları gösterir. Sende ise geleceği. Ne gördüğüne dikkat et. Gördüklerin gerçek olabilir. Saçlarına gelirsek, onlar büyülü. Böyle bir yetenekle doğdun. Tıpkı diğer pek çok yeteneğin gibi. Doğduğunda da saçların dizlerine geliyordu. Ve bembeyazdı. Baban ve ben esmer olmamıza rağmen hem de. Bu çok eski bir büyü. Morgana tarafından yapılan bir büyü hem de. Efsaneye göre Morgana ölmeden önce, onun güçlerini devam ettirebilecek bir bebek seçmiş. Bu bebek onun güçlerini alacak, hatta ondan bile daha güçlü olacakmış. Bana kalırsa efsanedeki bebek sensin. Saçların da büyünün bir parçası."

"Harika(!) Sanki hiçbir şey yokmuş gibi bir de efsanedeki bebek oldum."

"Peki bunu daha önce neden söylemedin?"

"Ne zaman söyleyebilirdim? Beni öldürmeseydin belki."

"Kitapta kalmaya devam et."

Bu kitap Bella'nın zihnine bir pencere gibiydi. Onun zihnindeki her şey kitapta vardı. Soruların cevabını biliyorsa burada yazıyordu. Eğer bilmiyorsa kimse bilemezdi.

Harry Delphi'den yaklaşık yarım saat sonra uyandı. Saçlarını yine uzun görünce şaşırdı.

"Saçlarına ne oldu?"

"Aptal bir büyü kesmemi önlüyor."

"Bence böyle de çok güzelsin."

"Tabi ki. Ben her zaman güzelim."

Harry güldü. Ama Delphi'nin gülecek hali bile yoktu.

*****

Kusura bakmayın bölümleri pazardan pazara atacaktım ama dün atmayı unutmuşum. O yüzden yarın bir bölüm daha atacağım. (Hatırlatın ama ha)