DELPHİ: Yeni Nesil

❄12. BÖLÜM❄

Korkunç bir ses odayı doldurdu. Herkes kulaklarını kapadı.

Alvina: Söylemiştim!

Herkes sesin şiddetiyle yere düştü. O an ses durdu. Kapı gıcırtısı duyuldu. Ardından salona gelen ayak sesleri.

"Deeeelphi? Neredesiiiin?"

Delphi bu keyifli ve itici sesin kime ait olduğunu görmek için güçlükle koltuğa tutunarak doğruldu. O sırada içeri onun yaşlarında bir kız girdi.

"Ah sen Delphi olmalısın. Voldemort ve Bellatrix'in kızı. Kusura bakma benim hatam. Bütün dünya seni tanırken benim bilmemem kabalıktı. Eh, babamla ilgili küçük sorunlar işte. Ama şimdi tanışabiliriz. Ben Sandra Lestrange. Rodolphus Lestrange'in kızı. Ne kadar önümde zor durumda olman hoşuma gitse de babam bana nazik olmayı öğretti."

Elini havada salladı. Hepsi yavaşça ayağa kalktı.

Delphi: Seni tanıyorum. Sen rüyamdaki kızsın! Burada ne işin var?

"Nasıl olduğunu görmeye geldim. Çünkü birazdan iyi olmayacaksın."

"Evimden defol!"

"Beni kovuyor musun?"

"Aynen öyle!"

"Annen ve baban sana hiç kibar olmayı öğretmedi mi? Ah tabi, sen bebekken onlar yoktu değil mi? Aslında Lucius ve Narcissa'dan da bunu beklemezdim. Sanırım sorun sende."

"SANA DERHAL DEFOL DEDİM!"

"Çıkarmayı denesene."

Delphi elini havada salladı ama hiçbir şey olmadı. O şaşkınlıkla bakarken Sandra açıkladı.

"Artık güçlerin yok Delphini. Bütün güçlerin asıl sahibine döndü. Yani bana. Ve bundan sonra bana itaat edeceksin."

"Ya yapmazsam?"

Elini havaya kaldırdı. Delphi acı içinde bağırarak dizlerinin üstüne çöktü.

"BIRAK BENİ PİSLİK!"

"Ah demek hala bağırıyorsun."

Delphi daha güçlü çığlık atmaya başladı. Diğerleri bir şey yapmayı denedi ama Sandra etraflarına bir kalkan yaptı.

Alvina: Annemi rahat bırak.

Sandra kafasını çevirdi ve Alvina'yla göz göze geldi. Büyüyü durdurup arkasını döndü.

"Bırakmazsam?"

Alvina kalkanın üstüne elini koydu ve kalkan çatlayarak yok oldu.

Sandra: N-ne?!

"Güçlerin varisi benim. Kısacası, senin payın yok."

"Daha okula bile gitmeyen bir bebekten korkacak değilim. Ayağını denk al çocuk. Yoksa sonun annen gibi olur."

"Evimizden çık."

"Çıkarsana."

Alvina yeniden elini kaldırdı. Sandra'nın gözü karardı ve yere düştü.

"Siz çıkarabilirsiniz. Ben pasta yiyeceğim."

Herkes şaşkınlıkla bakarken Alvina masaya oturup pastadan bir dilim aldı. Diğerleri şoku atlatıp kendine geldiğinde Harry Sandra'yı dışarı çıkardı ve bir yere cisimledi. Draco ise Delphi'nin kalkmasına yardım etti.

Alvina: O kız çok güçlü.

Delphi: Peki sen bunu nasıl yaptın?

"Dediğim gibi. Güçlerin varisi benim. Senin gücünün yarısına zaten sahibim. O kız güçlerini almaya çalışınca asıl hak bende olduğu için yarısı bana geçmiş oldu. Ama o benden çok daha büyük. Ne kadar ben daha güçlü olsam da onunla boy ölçüşemem sanırım. Güçler sende olmalı."

Bellatrix: Bu kız kime çekti böyle?

"İnan bana bilmiyorum anne. Tek bildiğim çok zeki olduğu. Aynı annesi gibi."

"Tabi ki senin gibiyim."

Draco: Benden tavsiye, annen gibi olmaya çalışma. Zamanında çok şey atlattık.

"Benim seçimim olsa böyle bir şey yapmayacağıma emin olabilirsin dayı. Niye okula seherbazlarla beraber kanlar içinde getirilmek isteyeyim ki? Veya peşimde beni kovalayan adamlar getirmek?"

Draco: Gerçekten hepsini anlattın mı?

Delphi: Tabi ki hayır! Küçük hanım bilmesi gerekenden daha çok şey öğrenmiş.

Alvina: Yerinde olsam büyükannemle zihnibend çalışırdım. Çünkü şuan zihnin tamamen korumasız.

"Zihnime girmeyi bırak!"

"Kusura bakma. Bilerek yapmıyorum."

Delphi sessizce söylendi.

"Ne doğum günü ama!"

*****

Dcsdcsdhfkvbsdkjbsdk bu kızı çok seviyorum yaa

Ayrıca bence Sandra'yı öldürmeliydiniz.