neighbour | larry

yanılmak

Louis evin içinde volta atmaktan yorulacak hale gelmişti. Yapmayı düşündüğü şeyin sonuçlarını kafasında analiz etmeye çalışıyordu fakat girdiği panik buna engel oluyordu. Sorun oluşturan şeyin sevimli bir şey olması olayı biraz da tatlı kılıyordu elbet.

Sorun tam olarak Zayn'in köpeğiydi.

Zayn 2 saat kadsr öncesinde köpeğini Louis'ye bırakarak halletmesi gereken işlerine gitmişti. Elbette bu köpeği çok seviyor ve ilgileniyordu fakat gelen bir telefon ile acil bir şekilde adliyeye gitmesi gerekiyordu. Sorun da tam olarak orada başlıyordu çünkü Tany, yani Zayn'in köpeği yalnız kalamıyordu.

Zayn işi olduğu vakitlerde onu evinde 2 köpeği daha olan üst komşusuna bırakıyordu lâkin o gün şans ondan yana olmayı tercih etmeyerek komşusu evde değildi.

Louis Harry'den böyle bir iyilik isteyebileceğini düşünse de, ondan uzak durma sözünü bu şekilde çiğneyeceğini düşünüyordu. Fakat öyle bir çıkmaza girmişti ki, ne köpekle adliyeye gidebilirdi ne de onu evde yalnız bırakabilirdi. Bu yüzden daha fazla düşünmedi ve tek seferlik bir yardım diye düşünerek Tany'yi de alarak evden çıktı.

Kapıyı çalmasından saniyeler sonra parıldayan yüzüyle görüş açısına giren Harry, kalbinde bir şeyleri hareketlendirmişti. Fakat bunlar bunlar kesinlikle doğru hisler değildi. Bu yüzden onları bir bezle kenara silmek daha iyiydi şimdilik.

"Merhaba Louis." diyerek sorar bakışlarla bakan gence karşın sonunda girdiği transtan çıkarak cevap verebilmişti. "Merhaba Harry."

"Senden bir şey isteyecektim. Çok acil adliyeye gitmem gerek fakat arkadaşımın köpeği tek başına kalamadığı için onu bırakacak kimseyi bulamadım." dediğinde Harry çoktan Louis'nin kucağındaki köpeği yavaşça kendine çekerek sarmalamıştı.

"Anladım, ben bakabilirim tabiki."

Sözleri Louis'nin derin bir nefes almasını sağlarken defalarca teşekkürü sıralamaya başlamıştı.

"Neden yalnız kalamıyor?"

"Terk edilme korkusu var. Önceki sahibinden ötürüymüş."

Harry bembeyaz olan köpeği incelerken birinin onu terk edebilmesine şaşırmıştı. "Bu kadar küçük bir şeyi nasıl terk ettiler?" dye fısıldarken Louis sadece karşısında köpeği seven gence dikmişti gözlerini. Anıları gözlerinin önüne gölge düşürdüğü sıradaysa kendini gerçekliğe bağlayarak girdiği düşlerden çıktı.

"Tekrardan teşekkür ederim. Geldiğimde alırım işim en fazla 2 saat sürer."

"Endişelenme ben ilgileneceğim." diyerek kapıyı kapatmaya yeltenen Harry'den bakışlarını ayırarak hızla bahçe kapısına adımladı. Ferahlamış ve hafiflemişti. Bu duyguyu önceden biliyordu. Harry'den bir şey istediği zamanlarda hissettiklerinden hiçbir farkı yoktu. Aradan geçen 2 yıl, hiç değişmeyen hisler.

Harry kucağındaki köpekle beraber koltuğa oturduğunda yumuşakça tüylerini okşadı. Tam anlamıyla bir köpek insanıydı ve mekân fark etmeksizin gördüğütüm köpekleri sevmek için can atardı. Her zaman bir köpek sahiplenmek istese de meşguliyeti sebebiyle ona vakit ayıramaz ve ilgilenemezse kendini suçlu hissederdi. Köpekler ilgilenip bakılmak için sahiplenmeliydi ona göre, evinde süs olarak dursun diye değil.

Kucağındaki miniği yanına bırakarak masanın üstündeki bilgisayarına uzanarak köpeği de tekrar kolları arasına almıştı. Çalışması gereken birkaç sunumu ertesi güne yetiştirmesi gerektiği için bir yandan Tany ile ilgilenecek bir yandan ise sunumunu hazırlayacaktı. Halinden gayet memnundu.

Vaktin ne kadar geçtiğini fark etmediği sırada kapının çalınmasıyla Louis'nin geldiğini düşünerek minik Tany'yi kucağına aldı ve kapıya doğru ilerledi. Lâkin kapıda beklediği kişi Louis olmasına rağmen gelen kişinin onunla hiçbir alakası yoktu. Karşısında simsiyah giyinmiş, mafya çetesinden fırlama gibi duran 3 tip dikiliyordu.