Το στοίχημα

•Κεφάλαιο 5•

"Ιών είσαι ότι να ναι πραγματικά."είπα στην κολλητή μου

"Ρε όχι αφού ο Γιώργος είναι απλά ότι καλύτερο."απάντησε εκείνη

"Ναι πως το θες;Μωρή θα σε πηδήξει και θα σε παρατήσει έλα να μου μάθεις τον αδερφό μου."είπα εγώ προσπαθώντας να την συννετήσω

"Ε και ποιος σου είπε ότι εμένα με χαλάει αυτό;"απάντησε

Εγώ ρόλαρα τα μάτια μου και την αγνόησα.

Μια ζωή το ίδιο πράγμα 10 χρόνια δεν ακούω κάτι άλλο από την Ιωάννα, κάθε φορά που έρχεται σπίτι μου το πρώτο πράγμα που θα μου πει είναι ότι ο Γιώργος είναι Θεός.

Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο μόνο εγώ τον βλέπω μαλακα;Δηλαδή τι;Κάθε μέρα με άλλη γκόμενα τον βλέπεις. Αν είναι δυνατόν πια αυτό το παιδί.

Εκεί που καθόμαστε με τα κινητά μας με την Ιων ξαφνικά μπουκάρει μέσα στο δωμάτιο ο Γιώργος.

"Πόρτα δεν έχεις σπίτι σου;"είπα ειρωνικά και ο αδερφός μου με κοίταξε αδιάφορα

"Όχι. Να σου πω;Έχεις το τηλέφωνο αυτής της Φαίης της καύλας από το σχολείο σου;"απάντησε ανενόχλητος εκείνος

"Όχι γιατί;"ρώτησα

"Γιατί δεν έχω όρεξη να βγω με τον Χρήστο και μου είπες να μη φέρω την Κορίνα οπότε σκέφτηκα άλλη γκόμενα."απάντησε

"Ναι αγάπη πάνε βρες καμία καλύτερη από αυτές άιντε."είπα εγώ προσπαθώντας να τον διώξω

"Πω καλά. Βγαίνω ό,τι θες μην με πάρεις."είπε χαμογελώντας ειρωνικά και βγήκε από το δωμάτιο

Εγώ στριφογύρισα τα μάτια μου και τον έγραψα και γύρισα στην συζήτηση που είχα με την κολλητή μου

"Και θες να μου πεις εσύ τώρα ότι σ'αρέσει αυτό το πράγμα;"είπα εννοώντας τον Γιώργο

"Έλεν αγάπη μου δεν τον είδες τι κουκλί που είναι;"είπε εκείνη

"Ααα  καλαα  εσύ είσαι καμμένη."απάντησα και κούνησα  το χέρι μου στο 'α καλά'

[...]

Έχουμε βγει με την Ίων γιατί βαρεθήκαμε λίγο σπίτι και καθόμαστε σε μια καφετέρια στο Μικρολίμανο.

Εκεί που μιλάμε περνάει απέξω ο Παύλος με την Φαίη.

Εχ γιατί με την Φαίη;Τελικά τον έψησε η ηλίθια να βγούνε.

Νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι σαν να ζηλεύω. Αλλά πφστ σιγά μην ζήλεψω την Φαίη και εξάλλου γιατί να ζήλεψω;