Το στοίχημα

•Κεφάλαιο 1•

"Νικολάου!"άκουσα την φωνή της καθηγήτριας μου βγάζοντας με από τις σκέψεις μου

"Μάλιστα"απάντησα μονολεκτικά

"Ξέρεις μάθημα;"ρώτησε η καθηγήτρια

"Ξέρετε κυρία Κατσίκη μου πέθανε η χελώνα μου και της έκανα κηδεία"απάντησα και όλη η τάξη γέλασε

"Τις ειρωνείες εκεί που σε παίρνει Νικολάου"απάντησε η καθηγήτρια και πήγε στον επόμενο

Που είχα μείνει;Α ναι στην ώρα που θα συστηνόμουν,Έλενα Νικολάου είμαι 17 πάω Δευτέρα λυκείου και μένω στην Αθήνα

Με σκούντηξε η Ιωάννα ακα η κολλητή μου,έκανε νόημα να δω το τετράδιο μου είχε γράψει της απάντησα

Έχουμε ένα τετράδιο που γράφουμε από γκομενικα μέχρι κράξιμο

~Τετράδιο~

~Άκουσα από τον Καζαντζή και την Σπυριδάκη ότι θα έρθει ένας καινούργιος αλλά γαμώτο δεν άκουσα όνομα

~Ιων σοβαρέψου,για να θέλει να έρθει στο σχολείο μας δεν είναι και φωστήρας

~Δεν το ξέρεις αυτό

Έκλεισα το τετράδιο και την κοίταξα εκείνη την ώρα χτυπήσε κουδούνι για έξω σηκωθήκαμε λοιπόν και βγήκαμε

Το μάτι μας έπεσε στο γραφείο του διευθυντή όπου ήταν ένας ψηλός μελαχρινός με δερμάτινο τζάκετ

"Αυτός πρέπει να είναι ο καινούργιος"είπε η Ιωάννα

Με το μόλις που βγήκε από το γραφείο όλες έπεσαν πάνω του εκτός από εμένα και την Ιων,εκείνος όμως τις προσπέρασε όλες και εμάς μας έδωσε ένα χαμόγελο

"Το παίζει δύσκολος μ'αρέσει"είπα εγώ σιγανά ώστε να μην ακουστώ

"Παίζεις στοίχημα;"είπε η Ιωάννα

"Πες το"ειπα εγώ

"Έχεις 2 μήνες να γίνεις η κοπέλα του αν το πετύχεις εγώ θα παραδεχτώ την χρόνια καψούρα μου για τον Μάκη αν όχι θα ριχτείς στον Κώστα"είπε η φίλη μου και άπλωσε το χέρι της ώστε να συνάψουμε το στοίχημα

"Μέσα"είπα και έδωσα το χέρι μου

Θα ξεκινήσω από τώρα,έτσι τον εντόπισα που μιλούσε με την παρέα του Κώστα πήγα κοντά και αφού χαιρέτησα τον Κώστα και τα παιδιά εφόσον κάνουμε καλή παρέα έστρεψα το βλέμμα μου στον καινούργιο

"Γεια,ο καινούργιος έτσι;"είπα χαμογελώντας

"Ναι αν και προτιμώ το Παύλος εσύ πρέπει να είσαι η Φαίη που θα μου έδειχνε το σχολείο"απάντησε με το ίδιο χαμόγελο