•Κεφάλαιο 14•

47 4 13
                                    

Έλενα POV

Το πόσο βαριέμαι το σχολείο δεν λέγεται και δεν μπορώ να φύγω κιολας γιατί θα ρίχνει παναγιες ο αδερφός μου.

Αλλά ευτυχώς χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα.

Βγήκα έξω με την Ιωάννα και τον Παύλο και καθίσαμε στο καπνιστήριο.

"Μωρό μου πάω κυλικείο θέλεις κάτι;"ρώτησε ο Παύλος

"Ε όχι."είπα εγώ και του έδωσα ένα πεταχτο και τον άφησα να φύγει

Όταν απομακρύνθηκε κάτσαμε με την Ιωάννα στο παγκάκι.

"Πότε θα του το πεις;"ρώτησε η Ίων

"Δε ξέρω ρε Ίων, δεν θέλω να τον πληγωσω"απαντησα

"Ναι αλλά κάναμε μια συμφωνία. Σε ερωτεύτηκε, τα φτιάξατε τέλος."είπε εκείνη

"Ναι αλλά δεν μπορώ."είπα εγώ

"Έλα ρε Έλενα τόσα έχεις κάνει."είπε

"Να πάω να του πω τι μωρέ; Ε μωρό μου ξέρεις όλο ήταν ψέμα σε έβαλα στοίχημα με την κολλητή μου;" είπα ειρωνικά

Ψέματα λέω. Όσα ένιωσα ήταν αληθινά και ακόμα τα νιώθω.

"Στοιχημα;Κατάλαβα. Άστο Έλενα το άκουσα."άκουσα την φωνή του.

ΟΧΙ. ΟΧΙ. ΟΧΙ.

Αυτό ήταν.

Παύλος POV

Τι μαλακας είμαι γαμω άφησα ξανά τον εαυτό μου να αγαπήσει κάποια λες και δεν ήξερα πως θα καταλήξει.

ΓΑΜΩ.

Καθώς περπαταγα κοπάνησα έναν τοίχο.

"Παύλο περίμενε γαμώτο,άσε με να σου εξηγήσω."άκουσα πίσω μου την φωνή της να σπάει καθώς με φώναζε

"Να μου εξηγήσεις τι Έλενα;Ότι με χρησιμοποίησες για ένα γαμημένο στοίχημα;"είπα εγώ,ενώ γύρισα να την κοιτάξω

"Δεν είναι έτσι..Σε-Σε ερωτεύτηκα."απάντησε ενώ δάκρυα κυλούσαν στα μάτια της

Ναι.. δεν πιστεύω πια στον έρωτα όλα είναι ψέματα δεν υπάρχουν αυτά.

Την αγαπάς ξεκόλλα.

Δεν έχει σημασία..

"Δεν σε πιστεύω Έλενα, πως μπόρεσες να με χρησιμοποιήσεις για ένα στοίχημα;"είπα ενώ κρατούσα τον εαυτό μου από το να κλάψω

"Δεν το έκανα από κακό στο ορκίζομαι, όταν ξεκίνησε δεν περίμενα πως θα σε ερωτευτώ αλλά δεν μπόρεσα να το ελέγξω."απαντησε κλαίγοντας

Το στοίχημαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora