snowdrop | l.s.

xiii

sevgili günlük,

diğer sayfam ne yazık ki bitti. zaten o gün başka hiçbir şey olmadı. o günden sonra da hiçbir şey olmadı. haftalardır öylece bahçeyle, saraydaki çiçeklerle ilgilenip dururum. prensimin aydınlık yüzünü bir kez daha görmek için karıncalanır ellerim, kalbim hızlanır düşüncesiyle bile.

lakin hâlâ göremedim kendisini, o günden beridir hiçbir yerde yok. o odadan nasıl sağ çıktığımı da hatırlamam ben, keşke yüzüne son bir kez baksaymışım.

bunca zaman ayrı kalacağımızı bilsem, canım pahasına da olsa, ezberlerdim o güzel simasını.

şimdi de aklımda lakin, silik silik. gün geçtikçe unutuyorum, ve bu beni hiç tahmin edemeyeceğim kadar üzüyor.

suratına bakmaya cesaret bile edemeyeceğim bir adama aşık oldum ve ben, sonunda öleceğimi dahi bilsem; bu aşktan vazgeçemem artık.

1504, 19.08