GRİ-1

255 6 6
                                    

Su hızla önce saçlarıma sonra yüzüme ordan da vücudumdan banyo deliğinden sonsuzlığa akıyordu. Şu an onların yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki.

İki değer verdiğim insan bana ihanet etmişti. Ece ve Emre. Ece benim tek dostumdu. Emre ise 100. Sevgilim olmalı. Ama tek değer verdiğimdi. İlk öpücüğüm oydu mesela ilk gerçek gülümsemem ilk içten sarılışım. Ben o bana aşık sanarken aslında beni sadece Ece'ye yakın olmak için kullandığını bir kaç sat önce öğrenmiştim. Tğm acılar 12 dakika Ecmel. Kafanda kurma. Acı çekmiyorsun.Evet.

Havluyu bedenime sarıp banyomdan çıktım üzerime siyah yırtık kotumu beyza düz tişörtümü ve uzun salaş hırkamı giydim.Saçımı ıslak bi topuz yaparak odamdan çıktım. Salona girdiğimde babam yine yemek masasında bile işiyle uğraşıyordu. Gerçi babamın aynı zamanda bğyük bir mafya olduğunu bilmeyen yok. Annem... O 2 yıl önce sonsuzluğa gitti. Bir kaç kez yanına gitmeyi denedim ama almadı beni yanına bende birkaç anı ve bileğimdeki salak kesikleele yaşamak zorundayım. Düşüncelerimi bölen sese döndüm "Yemeyecek misin? " "Hayır" dedim sesimi soğuk tutmaya çalışarak.

"Otur" "Sanmıyorum" diyip kapıya yöneldim fakat cümlesi beni oldğum yerde durdurmay yetti.

"Annen gibisin soğuk ve inatçı" Topuklarımın üzerinde dönüp karşısında dikildim. "Senin sorunun ne biliyor musun?" Dedim sakince. Ne dermiş gibi baktı "Sürekli annemle beni karşılaştırıyorsun ama sen ne annemi ne beni tanıyorsun. Tek tanıdığın o mükemmel işin. Annem senin hüzünden öldü anladın mı?!" Bağırıp ağlamaya başladığımı yeni fark ediyordum ama devam ettim " Sakın ama sakın bir daha bizi karşılaştırma. Ve umrunda değilim biliyorum uyuşturucu mu kullanşyorum sigara mı kullanıyorum bunlar umrunda değil evet ama artık rahat ol ben yokum." Dedim ve hızl evden çıktım. İsganbul artık beni boğuyordu. Telefondan hemen bir İzmir bileti ayarlayıp taksiye atladım. Halamın yanına gitmeli ve birdaha dönmemeliyim. Ücreti ödeyip taksiden indim içeri girdi.

Güvenlik ıvır zıvırlarından sonra uçağa yerleştim. Yolculuk boyu Şebnem Ferah-Sigara'yı dinledim. Sonunda iniş yaptığımızda kalabalık arasına karışıp indim uçakgan. Kapıdan çıktığımda ne bekleyenim vardı ne ağlayanım ne gülenim twk başıma çıktım bindim bi taksiye adersi söyledim ve güzel İzmiri seyret meye başladım.Özlemiştim.Sonjnda vardığımızda ücreti ödeyip indim. Eve doğru yürürken yeni bir başlangıç beni bekliyordu. Bundan sonra benim için hayat ne simsiyah ne toz pembe hayat artık GRİ.


Eveeet kısa oldu ama daha yeniydi ve heycanlıyım. Multi Akay :D yakında tanırsınız. Vote larsanız çok mutlu olurum şimdiden olmayan okuyucular ımı seviyorum ♥

GRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin