acil bilet aranıyor (texting)

Tanıtım

ilklere ithâfen.

"Lütfen bana şaka yaptığını söyle Osman! Bilet işini halledebileceğine dair söz vermiştin."

Sıkıntıyla odada dolanıp dururken bir taraftan da ona sinirle bakıyordum. Galatasaray derbisine gidemeden elimi kana bulayacaktım. Yok, madem halledemeyeceksin boyundan büyük işlere niye karışırsın ki Osman!

"Hayatım benim suçum yok ki. Arkadaşlarımla oyuna dalmışız. Saate baktığımda aklıma geldi benim. Ayrıca erkek misin de maç izlemeye gideceksin? İzin aldın mı benden? Sen izin almadığın halde ben söyleyeyim Bahar efendi, İzin vermiyorum. Hem kız gibisinin ne işi varmış erkek maçında!"

Dediği iğrenç cümlelere güldüm. Daha terbiye öğrenmemiş, gelmiş bana izinden bahsediyor. Sevgilim olman, bana emir vereceğin anlamına gelmez! İbret-i alem olsun diye oynadığın oyunda düşmanların ile işbirliği yapan kızım ben! İzin vermemek senin ne haddine!

"Sen kim oluyorsun da benim nereye gidip gitmeyeceğimi karışıyorsun kazma kafalı adam! Siktir git ayrılıyorum senden. Önce mağarandan çıkmayı öğren."

Alayla süzdüğünde elime yastık alıp kafasına fırlattım. Saçı bozulduğunda öfkelenerek doğruldu. Bu çocuğun kendini beğenmiş halleri sinirimi bozmaya başlamıştı.

"Bahar ben kim mi oluyormuşum? Ben senin sevgilinim! Ben ne istersem onu yapacaksın. Ayrılmak mı istiyorsun? Sen benden ayrılamazsın ben senden ayrılırım! Senin gibi  kızlarla işim olmaz beni benim."

Kapıyı sertçe kapattığında arkasından elimi sallamakla yetindim. Şerefsiz! Bir daha hiç dönmesin! Bana gerçek yüzünü daha ilk kavgamızda göstermişti. Bir yıldır peşinden koştuğum sonunda aşkıma karşılık veren, aylarımı geçirdiğim adam beni terk ediyordu ve ben sadece Hüseyin Kağıt reisin şarkısı ile uğurluyordum

Gidene dur demeyiz düşmeyiz biz dalgaya...

Ne demişlerdi cimbomcular;

"Bize her sevdadan geriye kalan sadece Galatasaray"