Bölüm 6

257 6 2
                                    

Aynaya bakmak, ne garip... Aynaya değil, kendimize bakıyoruz aslında ama hiçbirimiz " Kendime baktım." demiyoruz. "Aynaya baktım." diyoruz. Sanki bize bizi gösteren herşey bizden daha önemliymiş gibi.

Sen bırak tutunmayı,dünya bizi sarmalar. Deyim yerinde, en içinde RENGARENK ACILAR...

Her çiçek kendi suyunu bulur.

Çiçeğin suyu rüzgârla geldi, çiçeği buldu. Rüzgar yağmuru taşıdı, yağmur çiçeği suladı ve güneş büyütecek.

Bir tren hayal etmiştim, beni acılarımdan alıp, gözyaşlarımdan yol yapıp üzerinden gidecek ve beni mutluluğa götürecek bir tren.

Bir zamanlar sadece o ve ben vardık. Ben ve içimdeki ses, ruhumun sesi, iç sesim...

Bırakın gözlerinizdeki parlaklığı bütün dünya görsin, belki bir gün onlarda biraz parlar.

Söylemeyip içinize attığınız her söz birer odun parçası vr bu yangını büyütmekten başka bir işe yaramıyor konuşun ve söndürün ateşinizi...

Sen benim bu hayatta kendi içimdeki öfkeli çocukla verdiğim büyük mücadelenin sebebisin Mine

Pembe neon ışıklarının yansıdığı o bina... NO:26


NO:26 SÖZLERIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin