Kitaba Mahkum

02

Test sonuçlarından sonra ailemle vedalaşmış ve yeni ailemle birlikte onların evine gidiyorduk.

Bana sorarsanız ben tüm bu olanların rüya olduğunu düşünüyorum. Çünkü tüm bu olanlar gerçek olamayacak kadar watty kurgusu.

Kendinizi benim yerime koyun. Bir anda hayatınızın değiştiğini, aileniz sandığınız kişilerin aslında gerçek aileniz olmadığını.

Kısacası hayatınızın bir anda Wattpad kurgusuna dönüştüğünü düşünün.

Ne hissederdiniz? Okey deyip onlarla giderim diye bir hayal kurmuştum. Ama bunu o an öylesine söylemiştim. Nerden bilebilirim ki hayalini kurduğum şeyin birden bire gerçek olacağını?

Acaba abilerim var mı? Ya da benden nefret ediyorlar mı? Dur tahmin edeyim eski kız onlara çok kötü davrandığı için illallah edip bana da öyle davranacaklar. Hatta abilerimin bir kısmı da yurt dışında.

Watty kurgusuna göre gidersek durum buydu. Ama hadi bir yere kadar olanlara inanabilirdim, ama o kadarı da abartı olur.

Acaba zenginler mi? Arabaya bakarsak bence Acun'un babası gibi zenginlerdi.

Acun'un babası zengin miydi acaba?

Zenginse zengin, banane ya!

En sonunda araba 15 dakika sonra bir yerde durduğunda arabadan indik.

Oha! Vay amınakoyyım! Saray yavrusuna bak mübarek!

Eve nerdeyse ağzımın suyunu akıtmadığım kalmıştı! Hareketlerimi kontrol altında tutmaya gayret ederek eve girdik.

Abi evin dışı kadar içi de mükemmel ötesiydi!

Daha fazla etrafı incelemeden onları takip ettiğimde salon gibi bir yere gelmiş olduğumuzu fark ettim. Hepimiz koltuklara oturunca açıklama ister gibi kadın ve adama baktım.

Bir açıklama beklediğimi anlamış olacaklar ki adam gözlerime bakarak konuşmaya başladı.

"Bak kızım, biliyorum olanlar sana tuhaf geliyor. Sonuçta bir anda hayatın değişti, şuan tanımadığın kişilerle bilmediğin bir evdesin. Tabii ki öyle hemen alış demiyoruz, hemen öyle anne baba demeni istediğimizi de düşünme sakın. Sen ne zaman istersen o zaman dersin veya demezsin. Seni bir şeylere zorlamak istemiyoruz. Anlamışsındır umarım beni?"

Kafamı onaylar anlamda salladığımda hâlâ şaşkındım. Sonuçta dıştan kaya kadar sert birinden böyle yumuşak naif bir konuşma beklemiyordum. Ayrıca söylediği sözler de bir yerden tanıdık sanki ama neyse.

"Ayrıca ailemiz bu kadarıyla da sınırlı değil. Daha 4 tane abin var ve bu da (eliyle yanlarında oturup bana nefretle bakan çocuğu göstererek) ikizin Serkan. Serkan düzgün bak ikizine!"

Annem olan kadın konuşmuştu. Ve aynı şekilde bu sözler de çok tanıdıktı. Ama nerden?

Fark ettimde buraya kadar wattpad kurgusu gibi ilerliyordu her şey. Ama bu nasıl olabilir ki? İllaki bir fark vardır canım. Acaba şu abilerim nerde? Eğer bir kaçı yurt dışında felan çıkarsa hem de o kız yüzünden, tam yok ebemin bale pabucu gibi bir durum olur.

Tam ben konuşmaya atlayacakken şu Serkan'ın konuştu. Çok gerekli de sanki!

"Banane! Ben onu ikizim olarak kabul etmiyorum hem"

Bu da bir yerden tanıdıktı. Ama sanki beynim şuan bir şoktaydı ve ben pek bir şey hatırlamıyordum.

Serkan'ın dediklerini umursamadan kadına dönüp konuştum. "Peki abilerim nerdeler? Lütfen karıştığım kızla anlaşamadıkları için bir kısmı yurt dışında felan demeyin" bu kadarını da kaldıramazdım çünkü!

Kadın bana müneccim görmüş gibi bakınca vereceği cevabı az çok anladım.

Neden sanki Wattpad kurgusunun içine düşmüşüm gibi geliyor?

Rahat kafayla bunları düşünebilmek için "odam nerde?" dediğimde kadın şoktan çıkarak Serkan'a dönüp konuştu.

"Serkan, hadi ikizine odasını göster" dedi, ama sanki hadi sözümden çıkta göreyim der gibiydi ses tonu!

Bu olaylar nerden tanıdık geliyordu bana?

Serkan sözlerin altında yatan tehtidden dolayı karşı çıkamayıp beni takip et dercesine yürüdüğünde bende onu takip ediyordum. Bir kaç merdiven sonrasında bir odanın önüne geldiğimizde orasınım odam olduğunu anladım. Kapıyı açtığımda Serkan'da gitmişti zaten yanımdan.

Oha, vay amına! Evet kabul her şaşırdığımda küfür ederim.

Yatağımın üzerine oturup olanları düşünmeye başladım.

Bu olanlar bana nerden tanıdık geliyor? Buldum o son okuduğum kitaptan! Söylediği sözlerin bir çoğu o kitapta da geçiyordu. Kelimesi kelimesine aynı olmasa da demek istedikleri şeyler aynıydı.

Kitabı bir düşüneyim, kitapta kız 17 yaşında ve yalnız bir kız, bunları zaten demiştim ki bana da uyuyor. Annesiyle babasına nazaran daha iyi anlaşıyor, bu da uyuyor. Bir anda gerçek ailesi kızı bulup dna testi için hastaneye getiriyorlar, bu da uyuyor. Ki dna testinde çocukların karışmış olduğu çıkıyor. Ayrıca karıştığı kız da tam bir gıcık, bu da uyuyor hatta giydikleri şeye kadar uyuyor. Sonra ordaki kızın gerçek ailesinin konuşmalarıyla benim gerçek ailemin konuşmaları da neredeyse aynı, 4 abi bir erkek ikiz kısmı da uyuyor, hatta annem olan kadının Serkan'a söylediği şeyler tıpatıp aynı.

Her şeyin bu kadar benzemesi bir tesadüf olamaz değil mi?

Ailemin bu kitabı okumayacaklarına göre geriye saçma da olsa tek bir seçenek kalıyor.

Hayatım bu kitaba mahkumdu, yani kitapta neler oluyorsa bu benim hayatıma da etki edecekti!

Ben bu kitaba mahkumdum!