Selamünaleyküm arkadaşlar arkadaşlar ilk ve yani kurgumla sizlerleyim inşallah bu sırada hep yanımda olup bana destek çıkarsınız. Biz burda bir aile olacağız şimdiden teşekkür ediyorum...
21.05.2021
Her gün neler yaşayacağımızı bilmeden açıyoruz gözlerimizi.
Bugün, heyecanla uyandığım bir sabah hiçte beklenmedik bir olay yaşadığım için yıllarca kaldığım yoğun bakım ünitesinden çıktığım gün. Sevdiklerimin 3 yıl boyunca hiç ümitlerini kesmeden hiç usanmadan sıkılmadan pes etmeden tam 3 yıl bekledikleri hastane koridorlarından geçerken yüzlerinde hafif buruk tebessümlerle artık onları çok tanıyan hemşire ve doktorların geçmiş olsun dileklerini kabul ederek ulaştığımız çıkış kapısından çıkarken yıllarımın geçtiği ama tek bir anısını bile hatırlamadığım yerlerde gezdirdim gözlerimi.
"Siz şöyle geçin arabayı alıp geliyorum " diyen babama çevirdim bakışlarımı uyandığımdan beri yani 1 haftadır sadece toplasanız 2 elin sayısını geçmediğin kadar az konuşmuşluğumla başımı sallayıp kolunda olduğum annemle yeni yürümeyi öğrenen bebekler gibi paytak adımlarla babamın işaret ettiği yere doğru ilerlemeye başlarken annem'i dinliyordum.
"Halanlar, teyzen, dayınlar herkes evde bizi bekliyor annem "diyerek yanağıma hafif sayılacak küçük öpücük kondurarak ne zaman arabayı getirdiğini fark etmediğim babama çevirdim bakışları ....
~~~
Nihayet eve ulaştığımızda tüm ailemin kapının önünde tek sıra halinde bizi beklediklerini gördüğümde kendime engel olamayıp gözyaşlarımın akmasına izin verdim..
~~~
Akşam olduğunda evlerine dağılan ailemle beraber sabahtan beri sesin eksik olmadığı evin içine aniden çöken sessizlikle daldığım düşüncelerden hastanede olduğum zamanda babamın yaptırdığı telefonumdan yükselen mesaj sesiyle kendime geldim...
-bilinmeyen-
Sonunda be 3 yıl sonra ilk defa nefes alıyorum sonum....
En yakın zamanda ilk bölümle karşınızda olacağım o zamana kadar kendinize iyi bakın Allaha emanet olun seviyorum sizleri...
♡♡♡♡
Instagram=der_y_aa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZİN SON / YARI TEXTİNG
General FictionBilinmeyen: Kafanı kaldırıp o aşınası olduğum gözlerinle içimi ısıtsan, ruhumu bile adayacağım gülüşünle bir gülsen de günümü aydınlatsan... Her kelimesinde daha da hızlanan nabzımla aniden kafamı kaldırıp etrafta gezdirdiğim bakışlarımı ama tek bir...
