3.BÖLÜM : KATİLLERDE YAKIŞIKLI OLUR

397 16 0
                                    

Kendime geldiğimde fabrikamsı kalirüfer dairemsi bir yerdeydim panikledim ellerimi açmaya çalışım ipler öyle sıkı bağlanmıştı ki acıdı ellerim çığlık attım küçük çaplı adam elindeki  resmi cebine tıktı yanıma geldi çenemden  tuttu gözlerine baktım acı çektiği belliydi ağlamıştı gözleri şiş ve kırmızıydı günlerdir düzgün bir uyku çekemediği endişeden bitkin düştüğünü fark ettim bir yandan korkarken ve bir anda çenemi bıraktı ve yemek verdi battaniye koydu yanıma yastıkla suyu içtim sadece ve konuşmaya başladım cesaretimi toplayıp 

- neredeyim ben sen kimsin ve beni niye kaçırdın ne istiyorsun benden  beni öldürünce ne geçecek eline

- şu dünya da bana kalan tek şeyi kurtarmış olacağım sen ölürsen onu kurtarabilirim

- neymiş o

- bilmesen senin için daha iyi

- bak ben yıllardır annem den ayrı büyüdüm bu kurtarmak istediğin şeyse ondan ayrı kalmanı istemiyorum anladın mı sana yardım edebilirim tabi istersen

- gerek yok yarın öldüğünde kavuşacağım zaten o na

- sen bilirsin hiç değilse biraz olsun uyu güç topla bak sen iyi birisin ve bunu isteyerek yapmadığının farkındayım lütfen hiç değilse o kavuşmak istediğin şey için kişi için biraz olsun uyu güç topla hatta istersen şuan elindeki bıçakla kendimi öldürebilirim tabi istersen daha fazla beklemek yani

- gerek yok yarın zaten ben halledeceğim hadi uyu

dedi bana uyudum battaniyeyi üzerime zorla çekip gece uyandığımda ellerim çözüktü  ve bir not vardı git seni öldürmek istemiyorum sadece git yazıyordu gülümsedim hafiften yanına yaklaştım uyumuştu cebine soktum elimi usulca ve fotoğrafı çıkardım bir kız çocuğuna aitti bir kızı vardı ve nonu kurtarmak için beni öldürmek zorundaydı belinden silahı çıkardım ve karnıma dayadım ve ateş  ettim acıyla nefesim tıkandı yere düştüm kendim geçerken uyandı direk bir eliyle ensemden tutarken bir eliyle de kurşun yaramı tutuyordu ben ona baktım nefes darlığı çekerek

- kızınla aradan bir engel kalmadı koş ona öldüm işte kızın seni bekliyor

- Ma Maya sen bunu neden yaptın neden hastaneye gidiyoruz

derken kendimden geçtim hayatımı izledim film gibi bir an daha sonra beyaz bir yerde katilim ve kızıyla beraberdim sıkıca sarıldılar bana o sırada elektro şok un sesini duydum bir anlık tepemdeki ışıkları gördüm ve gerisi karanlık yoğun bakıma alınmışım bir rüya gördüm loş bir orman ve annemin babam ın ve katilimin sesi beni çağırıyordu bense bulunduğum tabuttan çıkamıyordum en son katilimin sesiyle kendime geldim yorgundum ama yoğun bakım camında katilim ve kızını görünce mutlu oldum el sallamaya çalıştım o sırada doktor geldi maskeyi çıkardı yüzümden ve normal odaya geçtim Aftab abi ve annem olacak kadın gelmişti ona bakmadım bile Aftap abi yanıma geldi

- Maya ne oldu bu herif mi yaptı sana bunu

- hayır Aftab abi kendim yaptım

- ne neden

- onun hayatı için bir çocuk ve babasını bir araya getitebilmek için

- Maya sen öyle bir insansın ki

dedi o an katilime baktım bana yaklaştı ve kulağıma koruman Aditya Pancholi emrinde dedi gülümsedi bende o yorgunlukla güldüm ona gözlerimle tamamdır dedim ve  elimi tuttu gözlerime baktı elini kaldırıp yanağıma doğru ilerletti ama dokunmadı o an anladım ki KATİLLERDE AŞIK OLUR muş

DEVAM EDECEK

gelecek bölüm : KABİR BANA THANİ KABİRE AŞIK

SEVGİLİ KATİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin