O sabah pencereden baktım daha sonra düşündüğümden emin olup kızımı öptüm çıktım not bıraktım kapıyı üzerine kilitledim çıkarken resepsiyondakilere döneceğim kızım burada dedim ve çıktım acele ile ceketi giyerek direk gara gittim ve ikişer bilet alırken bir anda adamlarını gördüm ve beni fark ettiler kızlar WC sine girdim direk adamlar uzaklaştıktan sonra diğer tarafa doğru koşmaya başladım var gücümle koşarken adamları fark ettimbir duvarın arkasına saklandım beni görmeden geçti gittiler gara döndüm bileti aldım ve koşarak pansiyona döndüm odaya girdim kızım geldi sarıldı onu kucağıma alıp ayağa kalktım öptüm indirip çantasını toplamaya başladım hemen çantaları topladık gara gittik son kez parayı ödeyip direk kızımın elini sıkıca tuttum beraber koştuk trenimize bindik yerimizi ararken trende adamları gördüm hemen indirdim koşarak ve tuvalete soktum kızımı ve sarıldım diz çöküp korktuğunu görebiliyordum astımı tuttu ilacını çıkardım çantasından ağzına sıktım bir kaç kez ve iyi olunca çektim ağzından yanağını okşadım sarıldım ona tren in sirenini duydum koşarak trene bindik biraz koştuktan sonra nefeslendik biraz bir yere oturdum kızımda kucağıma oturdu biz yolda giderkeb uyumuşuz bir süre sonra uyandığımda tren durmuş Kabir karşımda kızımın gırtlağına bıçak dayamıştı panikledim
- Kabir dur dokunma sakın çılgınca bir şey yapma
derken kızımı adamı aldı gırtlağındaki bıçakla beni saçımdan tuttu bıçağın ucunu gırtlağıma soktu bir milim bileğinden tuttum iki elimle ve direndim
- şimdi evimize gidiyoruz kızımızla beraber
- o Aditya ile benim kızım ondan uzak dur ve gelmiyorum ben o eve dönmüyorum Kabir
- öyle mi kızın için cenaze töreni hazırlıklarına başla istersen
- HAYIR hayır tamam geliyorum dur
- anne hayır yapma
-kes sesini
dedi ve silah çekti elinde kurtulup kurşunun önüne attım kendimi kurşun midemin altından saplandı kızım elimi tuttu ve bir anda herkesin ardında Aditya yı gördüğümü sandım ama bir anda yok oldu kendimden geçtim Kabir oradan kaçmış trendekiler benim için ambulansı aramışlar kızım başımda ağlamış hep hastanede hiç yalnız bırakmamış beni uyandığımda yanımdaydı gülümsüyordu elini tuttum öptüm kızımın o sırada odaya Kabir geldi kızım diğer tarafa geçti kolumla önüne korumalık yaptım
-sakın dedim sakın ona yaklaşma
o sırada Esha telefondan arayıp babasına her şeyi dinletmiş gizlice bana işaret etti aferim diye işaret ettim Aditya her şeyi dinliyordu
- Kabir abi madem biz o evde yaşayacağız adresimi bilmem gerek öyle değil mi
- akıllı velet seni ........ adres bu
- sağ ol
dedi Esha ona baktım sorar gibi gülümseyerek gözlerini kırptı anladım amacını ertesi gün eve götürdü bizi ama gayet sakindik çünkü kurtarıcımız geliyordu o gece uyumadık ve sabaha karşı cam a taş atıldı baktın ve sevincimden çığlık atmamak için kendimi zor tuttum Thani ve Aditya gelmişlerdi hemen toplandık pencereyi açtık önce Esha yı çıkardım onu aldı sonra da beni ikimizi de hasretle kucakladı Esha yı kucağına aldı benide diğer koluyla sardı Thani nin uyarısı ile oradan kaçtık araba mıza bindik ve yola koyulduk güzel bir otele gittik Thani başka odaya geçti bizde Aditya nın kucağında uyumuş kızımızla odamıza geçtik Esha yı yatağın ortasına yatırıp iki tarafına yatıp kafasının üstünde el ele tutuştuk ve o şekil uyuduk uzun zamandan beri güzel bir uyku çekmiştim ertesi gün Aditya yı uyandırmak için karnından ovmak istedim ve ıslaklık fark ettim elimi çıkardığımda kıp kırmızı görünce çığlık attım Thani geldi sesime kızım uyandı beni çıkardı yataktan ambulansı aradı kızımla beni sakinleştirmeye çalışıyordu
- Thani çok korkuyorum Adityaaaağğağ
- Maya bana bak Esha için ayakta durmalısın sakin ol önemli bir şeyi yok
- Thani bak duvarlara bak
- Aman tanrım eğer dönmezsen Aditya bu sefer kurtulamayacak
- Thani ben gidiyorum Adi yi kaybetmeyi göze alamam yada kızımı
- anne hayır anne
- BIRAK BIKTIM SENDEN DE BABANDANDA KOCAMA GİDİYORUM BEN
- Maya ne oluyor
- Annee
diye bağırdılar arkamdan ama içim kan ağlayarak arkama dönmeden ağlayarak gittim yol boyu takside deli gibi ağladım ve gittiğimfe gözlerim kıp kırmızıydı Kabire ölü balık gibi bakarak ağlarken bir anda kendimden geçtim odaya taşımışlar beni yatırıp kapıyı kilitlemişler artık ruhsuz bir beden gibiydim umurumda değildi yaşamak sadece Aditya yaşasın kızım yaşasın başka bir şey istemiyorum yatakta halsizce ağlamaya başladım artık yaşamaya bile halim kalmamıştı o sırada annem in eve bağırarak daldığını duydum kapıya gittim yumrukladım anneme seslendim
- Anne burdayım burdayım annee benim Maya
- Maya kızıma ne yaptın sen ha çıkar çabuk kızımı Kabir o seni sevmiyor iatemiyor zorla güzellik olmaz anlasana oğlum ya ilk kızım Meera ya da biri böyle aşıktı oysa o deniz kenarında ıssız bir yerde yaşayan bir Aditya adında onunla kaçtı o klube de yaşamaya başladı bir kızı oldu Esha adında ama ona takıntılı olan genç kızım Meera yı bıçakladı ve kızım öldü Aditya çocuğu alıp uzaklara kaçtı şimdi nerede bilmiyorum torunum şuan 6 yaşında olmalı
- ben ben Maya nınölmesini istemem o benimle mutlu olamayacaksa gidebilir gidin açın kapıyı
- Sağ ol oğlum emin ol seni seven biri çıkacak karşına
annem beni aldı hastaneye gittik Esha beni görür görmez atladı kucağıma daha sonra babasının odasına gittik Thani oradaydı annem Aditya yı görünce şok oldu
- Aditya oğlum ne oldu sana
- Cayatri anne
- anne onu neredem tanıyoraun sen
- o ablanın kocasıydı
- ablan öldükten sonra ne onu ne de torunumu bir daha hiç görmedim
dedi o zaman hayatımın şokunu yaşadım ablam ın kocasına aşık oldum suçluluk duydum bir anda dışarı çıktım Esha geldi yanıma ona bakınca daha da suçluluk hissettim ben ne yapacağım bir yanda Kabir bir yanda ablamın kocası aşık olduğum adam bir yol göster tanrım
DEVAM EDECEK
gelecek bölüm : MEERA YA DÖNÜŞ
