Namjoon gözlerini devirerek yatağın üzerinde tepinen bedeni izledi.
"Biliyorum Jimin, bir milyonuncuya söylüyorsun."
Jimin surat asarak oldukça ilgisiz davranan hyunguna baktı. Elinden gelse bunu tarihi bir an olarak kaydettirecekken, onun böyle davranması ilginç gelmişti. Yatakta tepinmeyi bırakarak oturdu. Gülümseyerek dudaklarına dokundu.
Sanırım onları bir daha yıkamayacaktı. Eğer bu tek seferlik değilse elbette.
"Seni salak. Seokjin bile onu ilk öptüğüm zaman bu kadar havalanmadı."
Jimin kahkaha attı.
"Sana olgun görünmek için yapmıştır. Yanıma geldiğinde ağlıyordu çünkü."
"Ağlıyor muydu?"
Ayağa kalkarak Seokjin'i taklit etmeye başladı.
"J-jimin n-ne oldu tahmin bile edemezsin. N-namjoon b-beni öptü."
"Benim minik bebeğim. Heyecanlanmış olmalı."
"Minik bebekmiş. Senden büyük o."
"Sadece yaşı büyük."
"Eminim hyung, eminim."
"Jungkook mesaj atmış."
"Ne?! Ver çabuk."
Telefonu Namjoon'dan kapıp Jungkook'un mesajlarını kontrol etti. Sessizde kalmıştı ve bir kez de aramıştı. Tanrı'm.
