♤Κεφάλαιο 1ο

43 3 1
                                    

Φωνες ηχούσαν σε όλο το πεδίο.Η υχο ,καθώς ανέβαιναν τον λοφο, εκανε τα γελια να δυναμώνουν όσο πλησίαζαν το μεγάλο δέντρο στην κορυφη.

"Χαχα το έφτασα πρώτη. "Φώναξε μια κοπελα και έριξε το σώμα της στο χορτάρι ακουμποντας ενα πλεχτο,ψαθινο καλαθι με λαχανικα δίπλα της.Το σχεδόν κουρελιασμένο μανίκι της σκούπισε τον ιδρωτα στο πρόσωπο της.

"Ειναι άδικο!Έχεις πιο ψηλά ποδια!"Ακολούθησε μια εξουθενομενη φωνή ενω άλλη μια κοπελα κάθησε δίπλα της,και αυτη εξαντλημενη.

"Κρίμα,έχασες."Γέλασε και γύρισε μπρουμιτα ,ακουμποντας το προσωπο στα χερια της.

"Odessa,δεν μου είπες.Πως τα πας με τον βασιλιά;"Ο τόνος υψηλός και τσιριχτος.Ενα μικρο ψευτικο γελακι ακολούθησε.

"Φανταστηκα αγαπητή μου Renee!Σήμερα μου είπε ότι θέλει να
κατακτήσει τo Derfort!"

Oι κοιλιες τους ανεβοκαταιβεναν ρυθμικά από τα γελια.Λατρευαν να ειρωνεύονται την ανωτατη ταξη.Ηξεραν την διπροσωπια που τους επλειται σαν αρρωστια, τα αιτια και τα αποτελεσματα της ακομα πιο γνωστα.

Η Odessa σηκώθηκε και ακουμπησε την πλάτη της στο ξεφλουδισμενο κορμό του δέντρου.Τα λευκά σύννεφα της θύμιζαν τον αφρό της θάλασσας που έλιωνε στα χέρια της με ένα άγγιγμα.Θυμηθηκε μια απο τις λιγες αναμνησεις με τον πατερα της,ειχαν επισκευτει την Astrata για εμποριο βοτανων και οταν τελειωσαν την ειχε παει μια βολτα στην θαλασσα.Το Teren συνορευε απο μια πλευρα με μια ανεξερευνητη περιοχη με απροσπελαστα βουνα,δεν καμια επαφη με την θαλασσα, οποτε της ειχε φανει το ωραιοτερο τοπιο.Δυστηχως ο πυργος ,ηταν κρυμμενος σε εναν ψηλο λοφο,αναμεσα στα συνορα των βουνων με το αγριο δασος του Teren.Διασχιζοντας το δασος,και πλησιαζοντας την ακρη του λοφου,θεσπιζε η θεα του παλατιου στην πεδιαδα ,και μεγαλος μερος του χωριου.Αυτη συχαινοταν τα βουνα,ευχαριστουσε την τυχη που το πατρικο της σπιτι βρισκονταν στους προποδες του λοφου,γιατι βρισκοταν κοντα στην απεραντη πεδιαδα,καθηστοντας δυνατων να επισκεπτεται συχνα το χωριο με την μητερα της.Το πρόσωπο της από το νοσταλγικό μυδιαμα κυρτωσε.Το πατρικο της.....οι γονεις της.......ποσο καιρο ειχε να τα σκεφτει...

"Γιατί να μην γεννηθώ βασίλισσα;"

"Τυχη;Μοιρα;"Συνέχισε η Renee και γύρισε το κεφάλι της προς τα πάνω για να την κοιτάξει, αφού το σώμα της είχε καταπλάκωσε τα φυτά.

"Μπορεί.....Σηκω πάμε,πρεπει να μαγειρεψουμε."Σηκωθηκε αγαρμπα απο το γρασιδι χαιδευοντας με τα ακτοδαχτυλα της τις κορφές και έτρεξαν προς τον πυργο.

Οι δύο βασίλισσεςWhere stories live. Discover now