Οι δύο βασίλισσες

♤Κεφάλαιο 26ο

Τρεις μήνες μετά

Μια κραυγή υχισε σε όλο το παλάτι.Ακουστηκε από το δωματιο της Adeline, η Odessa και η Nora που επειναν τσάι εκεί την στιγμή και την περίμεναν έτρεξαν προς τα κει.Βρήκαν την Adeline ξυπόλυτη, μονο με το κατωφορι της να κλαει μανιωδώς και να κραταει την κοιλιά της,με μια λίμνη αίματος και νερού αναμεσα στα πόδια της.
H Nora ετρεξε να ειδοποιησει τον γιατρο και οποιον αλλον χρειαζοταν ενω η Odessa την βιηθησε νσ ξαπλωσει και να ηρεμήσει.
"Σκότωσε το παιδί μου,σκότωσε το παιδί."Έλεγε ασταμάτητα η Adeline διπλωμένη από τον πόνο.

Ο γιατρός τους απομάκρυνε όλους και με την βοήθεια των μαιων, αφαίρεσαν το νεκρό μωρό της Adeline.

Αυτή έτρεμε και δεν μπορούσε να αρθρώσει άλλη φράση από αυτή που επαναλάμβανε.Ο γιατρός τους συμβούλεψε να την αφήσουν να ηρεμησει και είπε ότι θα της έδινε μόρφωση για να ηρεμήσει.

Όντως μέχρι να έρθει το βράδυ η Adeline δεν ξανά ακούστηκε, την είχε πάρει ο ύπνος.Στα μέσα του βραδιου όμως ακουγόταν μια λεκτική διαμάχη έξω από την πόρτα του βασιλικού δωματειου.Ξαφνικα η πόρτα άνοιξε διάπλατα και μπήκε μέσα η Adeline με τον φρουρό να την ακολουθεί ενοχλημένος.

"Μεγαληοτατη,Amelia,μεγαληοτατη.."Ελεγε.

Η Odessa είπε ότι θα πάει να την ηρεμήσει η ίδια αφού την ζητά, και την συνοδεψε στο δωματειο της.Με το που μπήκαν μέσα και εκλησαν την πόρτα, η Adeline την επιασε από τους ώμους και την ταρακούνησε.Τα ματια της ήταν γουρλωμένα, πρωτη φορα την έβλεπε έτσι,το κάποτε αθώο γελαστό πρόσωπο της είχε γίνει άγριο.

"Πρέπει να σκοτώσουμε τον Sebastian,σκότωσε το παιδί μου.."
Δάκρυα κατέκλυσαν τα ματια της και στηρίχτηκε στους ώμους της Odessa ριχνονταα το κεφάλι προς το πάτωμα.

--------------------------
Και οι δύο γυναίκες στέκονταν με τον κορμό ίσιο και το κεφάλι ψηλά μπροστά από το παράθυρο,περιφανες με την δουλεια τους.Κοιταζαν την λίμνη,ήταν βράδυ και είχε άπνοια,τόσο ήρεμη.

"Πως νιωθεις;"

"Δεν μπορω να περιμενω,δεν αντεχω αλλη αναμονη,ειχες δικιο οτι επρεπε να ειχε συμβει εδω και χρονια.."

"Τι θα κανεις μετα Adeline,θα ασφυξιασεις εδω..."

"Θα παω να ζησω με την Everly,σαν δευτερη μητερα μου ειναι,και αφου δεν εχω ουτε την πρωτη,ουτε συζηγο ουτε παιδια...."

Η Odessa κουνησε το κεφαλι καταφατικα και επικρατησε μια μακροσκελης σιγη.

"Πολύ έξυπνο να κάνουμε μια μικρη τρυπα στην βάρκα της λίμνης.Θα πιάσει σίγουρα,θα τον αντεξει λιγα μετρα,αρκετα για να μην φτανει στεργια και να πνηγει. "Ειπε η Adeline.