Οι δύο βασίλισσες

♤Κεφάλαιο 2ο

Διστακτικά έκατσε σε μια πολυθρόνα δίπλα της.Έριξε το βάρος της μπροστά ακουμπώντας ελάχιστα στο κάθισμα για να μην λερωθεί απο τα ρούχα της.

"Ποια είναι η προτεραιότητα σου?"

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε κυρία."

"Οι ηθικές αξίες ή οι νόμοι?Τα συναισθήματα ή η λογική σκεψη?"
Ο τόνος της έμοιαζε να αλλάζει σε κάθε λέξη.Σαν να συγχιζόταν ακόμα περισσότερο.

Το κλάμα της δυνάμωσε και αντάλλαξε το βρεγμένο της μαντίλι με ενα καθαρό δικό της.

Χωρίς να κουνήσει το σώμα της η μάτια της έπεσε στην Renee που έπλενε τα ρούχα στην σκάφη.Τόσο ήρεμη και χαλαρή.Ανενόχλητη εγδερνε τα ρούχα με το σαπούνι και τα βούταγε στο νερό.

"Τι θα διάλεγες εσύ?"Στράφηκε προς το μέρος της.

"Δεν ξέρω κυρ-"

"Φύγε."Τα λόγια της μαχαίρια.Κάλυψε τι προσωπο της βγάζοντας αναφιλητά και η Odessa βγηκε από το δωματιο.

Ένα τρένο σκέψεων έτρεχε στο μυαλό της.Σταθμοί ήταν η περιέργεια,η αβεβαιότητα και ο φόβος.Όλη την υπόλοιπη ημέρα προσπαθούσε να αναλύσει τα λόγια της,να βρει ένα συμπέρασμα.Δεν είπε τίποτα στην Renee,εκτός του ψέματος οτι είχε φοβηθεί οτι δεν θα φανεί αρκετά όμορφη στον βασιλιά και ειθελε να ξεσπασει σε κάποιον.

Το βράδυ δεν άργησε να έρθει.Το τραγουδιστό κλάμα την πριγκίπισσας τις ακολουθούσε σε όλες τις δουλειές σαν πιστός φύλακας.

"Renee."Ακούστηκε η χαμηλή φωνή της Odessa.Ειχε απλώσει το σωμα της στο κρεβάτι και κοιτούσε γύρω της το γνωστό δωμάτιο,σαν να προσπαθούσε να βρει κάποια πνοή ανανέωσης.

Ριγέ πράσινοι τοίχοι,σκούρο καφέ πάτωμα και ένα τραπέζι με μια καρέκλα. Ειχαν δυο μικρα κρεβάτια που καλυπτονταν απο βαριά πράσινα παπλώματα και λευκά σεντόνια.Ήταν αρκετά ψηλά και το υπόστρωμα ειχε μεγάλες πιετες που σέρνονταν στο πάτωμα.

"Ναι.."Ξάπλωσε στο κρεβάτι χωρίς να τον ξεστρωσει και ίσιωσε το σκούρο πράσινο πάπλωμα με τσ κεντιμένα φύλλα,κάτω απο την μέση της.

"Αν κάποτε,χρειάζονταν να επιλέξεις,για κάποιον λόγο,θα διάλεγες να ακολουθήσεις το μυαλό ή την καρδιά σου?"

"Την καρδιά."Απάντησε ανένδοτη."Εσυ?"Συνεχίσε

"Το μυαλό."

"Θα με άφηνες ποτέ επειδή στο έλεγε το μυαλό σου?"

Χωρίς οπτική επαφή,χωρίς να κουνηθουν απο την θέση τους,τα χέρια τους κρέμονταν από την άκρη του κρεβατιού και τα δάχτυλα τους μπλέχτηκαν μεταξύ τους.