Masaya naman ang lahat. Ikaw at ako. Walang makakapantay sa kaligayahan na meron ako pag kasama kita, pero bakit pagkatapos ng lahat ng yon, winasak mo pa rin ako? Bakit pagkatapos ng lahat ng yon, parang wala lang sayo ang ginawa mo? Have you moved...
Magdamag ko siyang binantayan. Hindi ko nainda ang puyat... I just want to cherish this moment that she's hugging me comfortably... we were talking and talking pero namalayan ko na lang na nakatulog siya. I didn't wanna let her go kaya inihiga ko kaming pareho sa sofa.
Why did it have to be you, Selena? Bakit kailangang ikaw pa makaranas ng ganitong kahirap na sitwasyon? Bakit yung taong sobrang masayahin pa sa buhay ang kailangang magkaganito?
Thinking thoughts of why's just makes me tear up. Pinunasan ko kaagad ang luha ko and shook off my thoughts for now. Baka makita niya ko. Hindi niya ko pwedeng makitang malungkot. I have to be her strength... even if she doesn't remember.
Selena's PoV
Paggising ko sa umaga, may nakayakap na bisig sakin. When I opened my eyes... I saw a very handsome man's face. Hindi ko alam pero dapat natataranta ako sa posisyon namin pero hindi... sino siya?
Ang tangos ng ilong shemay gusto ko hawakan.
I lifted my hands up to his face at dahan dahang tinungo ang ilong nito. Gusto ko lang mafeel yung gantong katangos na ilong.
Pero bago ko pa mahawakan yun biglang dumilat itong lalaki at nagsalita habang nakangiti
"Good morning Selena"
"G-good morning? Sino ka?"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Jacob's PoV
Hindi ko namalayan may nagpatakan palang luha sa mata ko dun sa tanong niya
"H-hala kuya bakit?!" Tanong niya "naiipit ka ba?! T-teka. Bakit ba kasi tayo nasa sofa???"
Tatayo na sana siya when I pulled her into a hug
"5 minutes. Let me hug you for five more minutes"
"Hindi ka na ba iiyak pagkatapos??"
Hindi ako sumagot pero bahagya niya akong itinulak para makita mukha ko
"Kuya? Promise muna! I should've been awkward with you coz I don't even know you pero ganito posisyon natin huy! Pasalamat ka gwapo ka hmp!"
Itinukod ko ang kamay ko para maiangat ang katawan ko sa pagkakahiga not letting her fall down
"Nevermind... i-ipaghahain na lang kita ng agahan" sambit ko as I stood up at inisod ang katawan niya sa sofa para iwas laglag
"T-teka!" She shouted making me stop
"Bakit ka ba malungkot?" Tanong niya but I know I can't explain it further to her
"Because... the person I love... forgot about me..."
"Ha?"
Huminga ako ng malalim. Umayos ka Jacob. Smile in front of her. Let her remember you.
Humarap ako sa kanya pagkatapos non. "Okay na ko. Ipaghahain lang kita ng agahan okay?"
"O-okay?"
"Wait lang" I said smiling pero dali dali na kong pumunta sa kusina ng bahay nila
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
