Masaya naman ang lahat. Ikaw at ako. Walang makakapantay sa kaligayahan na meron ako pag kasama kita, pero bakit pagkatapos ng lahat ng yon, winasak mo pa rin ako? Bakit pagkatapos ng lahat ng yon, parang wala lang sayo ang ginawa mo? Have you moved...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Jacob's PoV
The moment she told me she felt her heart happy in that place dali dali na kong tumakbo sa lugar kung san ko unang narinig ang mga salitang yon. Hindi ko alam pano siya nakarating don pero saka ko na iisipin
"Jacob ko ang ganda dito!!"
"Well... I see you loving the sky so much so I thought I'd bring you to a place somewhat near them" I don't know how to make her happy and all those stuff. Gusto ko lang may gawin para sa kanya
I always see her looking up the sky... admiring everything about it kaya naisip ko dalhin siya dito sa isang lugar na nakatanaw sa bayan... as if your really see the sky wide enough for your eyesight
"Jacob koooo thank you!!!"
"Did it make you happy?"
"It made me feel peace Jacob ko. My heart is happy in this place."
"Really?"
"Yeah" she said hugging me "kasi dinala ako nung taong mahal ko sa napakagandang lugar na to kaya... kaya masaya puso ko"
"I'm glad I made you happy"
"You always do Jacob"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Jacob's PoV
I went forward and hug her from behind hoping she won't get scared
"Jacob??"
"You remember me?"
"No... but you texted me so I assumed it was you"
"What if I'm not? Will you scream?"
"No... kasi nararamdaman ko na kailangan mo yung yakap ehh... can I face you?" She asked kaya niluwagan ko yung pagyakap ko sa kanya
"Malungkot mga mata mo..." sambit niya holding my cheeks "did you try crying?"
"I did... but it's not enough" sambit ko looking straight to her eyes
"Why?"
"Kasi..."
Nagulat na lang ako when she pulled me into a hug and caressed my back
"Everything will be okay Jacob... cry some more if you want... it's fine"
"Selena..."
"Laban lang, mahaba pa ang buhay"
Her words hit me that all I was able to do was close my eyes and hug her
"Cry today... so you can see tomorrow with a brave face... ilabas mo yan lahat... you can even shout here I wouldn't mind"
"If only... if only I can ease her pain Selena... if only I can do something more... if only... if only I can switch places with her... masakit na saken... masakit na sakin na nakikita siyang ganun... pero mas masakit sakin na nakikita ko siyang lumalaban kahit nahihirapan siya pero wala akong magawa... wala akong magawa!" I said shouting my frustrations in the air habang humihigpit ang yakap ko kay Selena
"Things happen for a reason though... maybe... maybe kaya ka napunta sa ganyang sitwasyon kasi alam ni Lord na ikaw makakatulong sa kanya... na ikaw magiging lakas niya... na ikaw lang ang kailangan niya"
"Selena..." she moved away slightly and held my face
"Iyak lang walang sukuan"
I wanted to believe that it was her who spoke to me... not literally but... her memories
