19

119 10 0
                                    

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Flashback

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Flashback

I woke up hugging her tight. Last night was different yet I know it's her. Kahit ang hirap hirap ng sitwasyon hindi ko kaya yung mga lumalabas sa isipan niya...

"Selena..." sambit ko trying to wake her up kasi oras na din para sa gamot niya but she didn't respond

"Selena? Wake up love."

Ayokong magpanic pero tinatapik ko na yung braso niya because she's not responding

"Selena?! Selena!" Sigaw ko at binuhat na siya palabas ng bahay para dalhin siya sa ospital

Pagdating sa ospital dinirecho siyang ICU at kinabitan ng tubo

The doctor said her condition became critical na kailangan naming ihanda ang sarili namin

"No! Imposible! She's stable right?! Hindi pwede yon! Doc!"

"Expect the worst Mr. Atienza"

"No!" Sambit ko running away from that place

"Ayoko. Hindi ganto ang ending ng lahat ng to. Hindi ganto." Pilit kong sambit sa utak ko

Sa pagtakbo kong iyon, dinala ako ng mga paa ko sa simbahan sa ospital and all I was able to do was kneel down in front of the cross

"Lord, eto lang. Eto lang yung pinakahinangad ko sa buhay ko. Nagmamakaawa po ako. N-nagmamakaawa ako, w-wag... wag niyong kunin ang asawa ko..." sambit ko falling face down begging for mercy

"Selena please... please" with all those words coming out of me kasama na pala lahat ng luhang pinipihilan kong lumabas sa mga mata ko ng matagal

 please" with all those words coming out of me kasama na pala lahat ng luhang pinipihilan kong lumabas sa mga mata ko ng matagal

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Pagkabasa ko ng message ni mama, all I was able to do was think... may ibang Selena pa ba kong mahahanap? May makakapantay pa ba sa kanya sa puso ko? Kakayanin ko ba? Makakaya ko ba yung sakit?

I got a few moments with myself and felt a weird wind coming at me.

That moment felt like a shock na dali dali akong tumakbo pabalik sa ICU.

Forget YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon