Memories Beyond Yesterday

Chapter 2

"Bru, I think having dinner with them is a bad idea." Walang emosyon kong binalingan ang aking best friend na si Curline bago ako tumungga sa wine glass na nasa kamay ko.

Binisita ko siya dito sa condo unit niya, tuwang-tuwa ang bruha at halos mabali ang buto ko sa pagsalubong niya saakin ng yakap kanina. Masaya rin naman akong makita siya, halos limang buwan na yata buhat ng huli niyang pagdalaw saakin sa Italy.

Sinabi ko sa kanya ang nangyari kanina sa bahay at hindi ko inaasahan ang pagtutol niya sa kagustuhan kong gawin ang unang hakbang sa plano ko.

"What happened from the past is already a closed
book for everyone. You'll just dig much deeper wounds from the past, Heaven. I don't want to see you on that painful state again." Ramdam ko ang pagaalala sa tinig ni Curline pero nagpasiklab lang sa galit ko ang mga narinig ko sa kanya.

"Really?" Mapait akong napangiti. "Everyone considered it as a closed book? Why Curline do you think losing someone you love is just a piece of crap? Believe me Curl it’s not easy to just throw away the pain of losing them." Punong-puno ng galit ang puso ko. My parents deserve justice and I came back to seek for it at walang makakapigil saakin na gawin ang bagay na iyon.

"Nabilog ng mga Salvatore na iyon kahit ang ulo ng kapatid ko." Napahigpit ang hawak ko sa wine glass.

"Heaven walang may gusto sa nangyari, kahit sa imbestigasyon aksidente ang nangyari." Walang bahid ng emosyon kong tinitigan ang mga mata ng aking matalik na kaibigan. Pati ba siya? Lahat ba ng naiwan dito sa Pilipinas napaniwala ng mga Salvatore na aksidente lang ang lahat?

"Even Rexus suff_______." Buong pwersa kong inihagis ang wine glass sa pader malapit  kay Curline dahil sa pagbanggit niya ng pangalang iyon, naglikha ng ingay ang pagkabasag ng wine glass.

"Don't you dare mention his stupid name right in front of my face Curline! Kung ayaw mong kalimutan kong bukod sa kapatid mo ikaw lang ang nagiisa kong kaibigan!" I shouted angrily, I saw her shocked with my sudden outburst but she can't blame me. She knows how much I hate to hear that name.

"I-I'm sorry." She whispered, I rolled my eyes and took a deep breath. Alam kong ako dapat ang manghingi ng pasensiya sa nangyari pero mas pinili kong manahimik at hintaying humupa ang tensiyon sa pagitan naming dalawa. I am not the same Heaven anymore so don’t expect me to just apologize. Pinagpapasalamat ko nalang na hindi tumalsik ang mga parte ng nabasag na wine glass kay Curl.

Curline is my childhood best friend. My mother and Curl's mother-Tita Caroline was good friends that’s enough reason para maging malapit kami sa isa't-isa. Kapatid na rin ang turing ko sa kanya at hindi ko man gustong sabihin ang mga nasabi kona, wala akong balak bawiin pa iyon. Sabihin n'yo na namasama ako, pero wala na siguro pang mas sasama pa sa taong naging dahilan ng pagkamatay ng mga magulang ko.

The night came and the Family dinner with Salvatore is about to happen in few minutes. I am currently riding my own car going to Salvatore's abode. Masasabing naguguluhan ako sa aking nararamdaman sa mga oras na ito, I feel so empty and I don't even know what should I feel right now. Iyong galit at sakit ay parte na ng aking pagkatao pero hindi ko alam kung bakit muli ko na naman naramdaman ang pangungulila na pilit kong inaalis sa aking puso.

Kinuha ko ang natitirang oras para pakalmahin ang aking sarili, nag-park ako sa malawak na parking space ng mga Salvatore habang pinipilit na isinasaksak sa aking isipan kung bakit ako narito. I'm doing this for our parents, I was all alone, and my brother was bewitched by those witches who live in this mansion. I will do everything to stop their wedding in able to knock some senses in my brother.