Stolen Baby

2.bölüm - İlk Süt

Mew şok halinde ne kadar koştuğunu bilmiyordu ama boş otobüs durağına oturup ağlamaya başladığında hava aydınlanmak üzereydi. Panik halinde ne yapacağını bilemeden sadece koşmuştu. Bir ara arkasına baktığında mafya tipli adamların kadını ve bebeği aradıklarını görmüştü. Adamlardan biri onu fark ettiğinde hepsi peşine takılmıştı ama Mew can korkusuyla ardına bile bakmadan kaçmıştı. Adamlar izini kaybetse de evine gitmemesi gerektiğini bilecek kadar aklı başındaydı. Kadının nasıl bir belaya bulaştığını bilmiyordu ama peşinde olan adamların hedefindeki kişi şimdi Mew'di ve bebeği kendi evine götürüp yerini belli edecek kadar salak değildi.

Hastaneye veya karakola gitmeyi düşündü fakat burası çok büyük bir şehir değildi. Hastane ve karakol sayısı belliyken kötü adamlar Mew'in onlardan birine gidebileceğini düşünüp çevrelerini kontrol altına alabilirlerdi. Ve Mew daha kapılarına bile yaklaşamadan yakalanacağından emindi.

Çaresizce otobüs durağının koltuğunda oturmuş ağlarken çantanın içindeki bebek de ona eşlik etmeye başladı. Mew sinirleri bozuk bir şekilde gözyaşları içinde bağırdı.

"Sus be! Senin yüzünden başım belada zaten! Hiçbir suçun yokmuş gibi bir de ağlıyorsun!"

Mew yaptığı şeyin saçmalığının farkındaydı ama çok korkmuş ve panik halindeyken düzgün düşünemiyordu. Yanı başında bir gölge belirdi. Mew telaşlanıp adamların onu bulduğunu düşündü. Hemen doğruldu ve oturduğu yerde korkuyla geri sıçradı.

Karşısında dikilen esmer çocuğu gördü. Çocuk onun korktuğunu görünce ellerini havaya kaldırıp sakince konuştu.

"Özür dilerim pat diye gelmemeliydim. Ama bebeğin sesi çok yüksekti ve nereden geldiğini bulmak için yürümeye başladım. Senin bebeğin mi? Sanırım o çantanın içinde pek mutlu görünmüyor."

Mew hızla yüzünü silip toparlandı. Ağlayan bebeği çantadan çıkartıp kucağına aldığı sırada esmer çocuk boş çantayı yere koyup Mew'in yanına oturdu. Başını eğip bebeğe baktı ve yüzünde ufak bir gülümseme belirdi. Daha sonra kaşları çatıldı ve bakışlarını Mew'e yöneltti.

"Yeni mi doğdu? Hala temizlenmemiş. Ve karnının aç olduğuna eminim. Karnı doyana kadar ağlamayı kesmeyecek yani susturmak için kendini boşuna yorma. Annesi nerede? Ayrıldınız mı?"

Esmer çocuk gevezelikle ardı ardına sorularını sıralarken Mew koltukta kayıp ondan biraz uzaklaştı. Ağzını bıçak açmıyordu ve niye böyle kilitlenip kaldığını bilmiyordu. Çocuk konuştukça bebek daha az ağlamaya başladı. Çocuğun ince sesi onu sakinleştiriyordu sanki. Mew bunu fark ettiğinde hiç düşünmeden uzanıp bebeği esmer çocuğun kollarının arasına bıraktı.

Esmer çocuk şaşkınlıkla bir anda soru sormayı kesti ve bebeği tutmaya çalıştı. Mucize gibi bir şey oldu ve bebek esmer çocuğun kolları arasında sessizleşip uykuya daldı. İkisi de gözlerini irice açıp birbirlerine baktılar. Esmer çocuk bebeği tekrar Mew'e vermek istedi ama Mew buna engel oldu.

"Hayır sende kalsın! Yoksa yeniden ağlayacak."

Esmer çocuk bir süre düşündü sonra gülümseyerek başını salladı. "Tamam ama bir şartla. Sorularımın hepsini yanıtlayacaksın. Yoksa hemen buraya bırakıp giderim."

Mew tehdit edilince söyleneni mecburen yapmak zorunda kaldı.

"Öncelikle benim bebeğim değil. Ben sadece marketten bir şeyler almış evime dönüyordum ve bir kadın önüme atladı. Hamile ve yaralıydı. Birilerinden kaçıyordu. Sonra benden yardım istedi. Ben yapamam dedim ama dinlemedi. Bebeği doğurdu ve ölmeden önce bana emanet etti. Almak istemedim ama peşindeki adamlar beni fark etti ve.... ona bir baksana minicik! Çok korktum. Ne yapacağımı bilemedim. Onu alıp  hiçbir şey düşünmeden kaçtım. Gidicek hiçbir yerim yok ve ben bu bebeğe bakamam!"