~Jenn'in ağzından~
Buhar sesleriyle uyandım. Gözlerimi zorla açtım. Kafamı sola çevirmeye çalıştım. Boynumda boyunluk vardı. Sola baktığımda kimse yoktu. Sağa çevirdim. Karşımda Ney duruyordu.
"İyi misin Jenn?"
"Değilim. Sen yanımda olunca değilim." dedim ve kafamı sola çevirdim.
"Ben neden buradayım?"
"Bizim evdeymişin. Eve hırsız girmiş. Seni hırpalamış. Sonra Dani seni hastaneye getirdi."
"Kaç gündür buradayım?"
"1haftadır uyuyorsun."
İlk başta gözlerim açılsada kendimi inceledim. Elim ve bacağım kırılmış. Kaşım patlamış. Gözüm şişmiş ve açamıyorum şu an.
"İyi misin? Canın acıyormu?"
"Haylr ama bir an önce gitmek istiyorum." dedim ve doğrulmaya çalıştım. Neymar ayağı kalktı ve beni yerime koydu.
"Ben doktoru çağıracağım bir yere gitme." dedi ve odadan çıktı. Sonra odaya Rafaella geldi.
"Ohh be güzelim. Bizi korkuttun" dedi sarılarak.
"Bende korktum." dedim gülerek. Yanıma oturdu.
"Buradan çıkınca ilk işim Amerika'ya gitmek ve evrim geçirmek olacak."
"Hiç biyere gidemezsin."
"Rafaella beni anlamıyorsun."
"Seni anlıyorum Jenn. Hemde çok iyi."
"Göründüğü gibi değil. Imm- üzgünüm. Gideceğim. Sonra söz seni ziyarete geleceğim. Sadece zaman ver. Birazcık zaman." dedim. Odaya doktor girdi.
