Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar,Dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi.. sonra büyüdüm..gözlerini gördüm,Yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim...Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim...
Okuldan çıktık eve gidiyoruz. Alper beni bırakıcak. Evde çantamı hazırlıycam okulun belirlediği eve yerleşicez. Çok zor olcağa benziyo aslında ama baya eğlenecez. Alperle aynı evde kalma fikri çok güzel, hayallerimi gerceklestiriyorum. Bu hayaller eninde sonunda bitecek diye üzülüyorum. Ama onun bana dedikleri ben unutamam benim canımı yakmasını unutamam, onun yüzünden yaşadığım olaylar en can yakanı. Derin düşüncelerden Alperin yanağımdan öpmesiyle kurtuldum. Ona doğru döndüm elimi tuttu sonra öptü. Arabayı durdurdu. Eve geldiğimizi gördüm. Sonra arabadan indim oda arkamdan indi. Yanıma gelip dudağıma doğru eğildi kafamı çevirdim. Her istediğinde beni öpemez ya. Ona istediğini vermiycem. Şaşkın şaşkın bana bakmaya başladı. Gözlerimin içine bakti. Bi an beni hatirladigini düşündüm. Ama hatırlayamaz dimi ben çok değiştim.
"Ben eve giriyim, sende gel istersen"
Ben ona gülümserken, o bana düz bi ifadeyle bakıyodu.
(Alper)"yok ben arabada beklerim"
Yanağını öpüp eve girdim. Anahtarı vestiyerin üstündeki anahtarlığa koyup, etrafa baktım.
"Mesuuuuuğğt! Ben geldim"
Ben bağırınca yatakodasından düşme sesine benzeyen bi ses geldi. Sesin geldiği odaya doğru yürürken odadan mesut hızla çıktı. Ne çabuk odaya geldim dimi? Eee tabi göt kadar ev.
(Mesut)"Noldu Esvet niye geldin?"
Alel acele sorduğu soruyla ona "malmısın gerizekalı?" bakışı attım.
"Gelmiyimmi?"
Dağılmış saçını düzeltip boğazını temizledi.
(Mesut)" ondan değil yaa! Hani hocanın dediği proje şeysi var ya. Alperle ona. yani onun için. Hani eve gidicektiniz ya. Ondan yani. Hani yılsonundaki tatilde yüzde elli indirim kazandıran şey. İşte..."
O saçmalamaya devam ederken bende hayatımda gördüğüm en kötü bişey saklamaya çalışmaya çalışan insana yani mesuta bakıyodum. Sen ne diyon lan değişik?
"Mesut! Yeter! Noluyo sana yaa? Hem içerden bi ses gelmişti. Ne var odada?"
Ben odaya girmek için sağa doğru hareket edicekken önüme gelen mesutla sol tarafa kaydım. Mesut tekrar önüme gelince yine sağa kaydım. Mesut yine önümdeydi.
"Aaaa yeter bee! Çekil önümden alper arabada bekliyo çantamı hazırlıcam!"
Benim sözüm bittiği an içerden 'eyvah!' diye bi ses geldi.
"Sesi duydunmu?"
Yutkunup mesuta baktım.
(Mesut)"yoooo! Ne sesi canım. Faredir o!"
"Neeeeeee! Faremi?"
Kollarımı mesutun boynuna doladım ardından zıplayıp bacaklarımı beline sardım. Resmen çocuğa yapışmıştım. Ama napiyim burda nerdeyse bütün kadınlar âleminin düşmanı olan fareden bahsediyoruz!
"Mesut beni dışarı çıkar! Lütfen! lütfen!
lütfen!"
Mesut sanki benim dememi bakliyomuş gibi hızla kapıya doğru koştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAMIMA AŞIĞIM
ChickLitÇocukluk aşkı, en uzun ömürlüsüdür aşkın. Yıllar sonra karşılaşmak yürek sızlatır. Aradan uzun yıllar geçmiştir, iki tarfta artık kendi yolunu çizmiştir. Çocukluk aşkı bambaşka. En tatlı, en saf, en sade, en pembe aşk. Keşke hep çocuk kalplerinde ka...
