3.Bölüm-YARIŞA HAZIRLIK

1.3K 31 15
                                    

LÜTFEN VOTE VE YORUM YAPIN ARKADAŞLAR ÇOK MUTLU OLUYORUZ. O ZAMAN :D UZUN Bİ BÖLÜM OLDU GALİBA İYİ OKUMALAR :D

Kalp ritmimin hızlanması; heycanlandığında,korkuğunda,sevindiğinde,beklenmedik şeyler olduğunda gerçeklşen bir şeydi. Ama ben,ne heyecanlanmıştım,ne korkmuştum nede sevinmiştim. Alperi gördüğümdeki kalp çarpıntısı apayrı birşeydi. Ne olduğunu çözemediğim güzel bi çarpıntıydı. Ama ne kadar tatlı olusa olsun bu kalp çarpıntısının tekrarlanmasını istemiyordum.

Şuan evdeyim ve yatağımda uzanmış bugünü düşünüyorum. 7yıl sonra, sonunda Alperi görmüştüm.Ve tahmin ettiğim gibi beni tanımamıştı. Bu benim açımdan iyi bişeydi.İntikamımı daha kolay alabilirdim.

(Pınar Esvetin annesi) " Esvet. Yemek hazır. Gel mutfağa hadi yavrum!"

Çok uykum vardı ve hiç iştahım yoktu.Üşenmeme ramen yataktan kalkıp kapıyı açtım yoksa bu karı beni duymazdı.

"Anneğğ ben uyucam. Karnım aç değil."

Evet, annem ve babama seslenirken içimdeki öküzün açığa çıktığı doğrudur.

(Pınar)"Aferin kızım !Aferin! erken yat erken kalk. Ben birazdan formalarını ütüler dolabına koyarım. Uyumadan önce çişe gitmeyi unutma!

Annemin gözünde hala 5 yaşında olduğum doğrudur.Çiş nelan tövbest ! Üstümü değiştirip kendimi yatağa attıktan sonra ışışı kapatmadığımı gördüm.Anneme bağırmak için hazırlanıyorken bi anda çişim geldi. Anne sen müneccim felan mısın yaa!! Çişimi (:D) yapıp, ışığıda kapattıktan sonra kendimi tekrar yatağa attım ama bu sefer uykuya dalabilmiştim.

_SABAH

"Lan piç uyan. Geç kaldın. Sana giyom Lan gavat" "Lan piç uyan. Geç kaldın. Sana giyom Lan gavat" "Lan piç uy.......

Sonunda alarmı kapattığımda bu ses kaydını saatimin alarmı yapan istanbuldaki arkadaşım Buseye ve sülalesine (arada ebeside karışmış olabilir) en içten saygılarımı sundum. Alarmı niye değiştirmediğime gelirsek,sadece Busenin ağzı yerine götünden çıkardığı bu sesle uyanabiliyorum da yani ondan.

Yataktan zorla kalkıp tuvalete gittim. Annemin değimiyle çişe :D. Çişten gelince dolabımı açıp, dün annemin sessiz! bir şekilde odama bıraktığı formamı giydim. O değilde bu etek niye bu kadar kısa lan. Kendi kendime kısa eteğimi eleştirirken telefonum çalmaya başladı. Hemen yatağıma gidip telefonumu elime aldım. Çiçek arıyodu.

"Alo"

(Berk)" Alo Prenses,ben Berk."

"Çiçeğin telefonunun sende işi ne lan?

(Berk)"Senin numaran bende olmayınca bende çiçekten aradım."

"eee? niye aradın çabuk söyle işim var!"

(Berk)"Prenses. Akşam okul çıkışında okullar arası düzenlediğimiz 3. Geleneksel Araba Yarışları var."

Hunharca kahkahası telefonda yankılanınca, telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

"Yani?"

(Berk)" Yanisi, Biz bu yarışları düzenleyenler olarak orada bulunmak zorundayız. Sende bizim gruptan olduğun için orda olmak zorundasın. Sonuç olarak siz kızlar şu elbise konusunda çok hassas (!) olduğunuzdan okula gelirken yanında yarışa uygun birşeyler getir."

Berk hanzosu ilk defa gözüme girmeyi başarmıştı. Hanzo manzo ama harbi çocuk lan. :D

"Tamam, getiririm birşeyler.Saol haber verdiğin için." Kıkırdayıp cevap vermesini beklemeden telefonu suratına kapadım.

İNTİKAMIMA AŞIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin