Zwart. Zwart is alles dat ik zie. Ik hoor niks. Waarschijnlijk ben ik alleen. Waar ben ik. Ben ik dood? Ik probeer mijn ogen te openen, maar ze voelen zo zwaar.
Wat is het laatste wat ik me kan herinneren? Fragmenten uit mijn verleden spelen zich als wazige beelden af voor mijn ogen.
Wit, overal waar ik kijk, wit. Opeens krijg ik het koud, een ijskoude rilling loopt over mijn rug.
Dan, uit het niets, hoor ik mensen gillen, "Sophie!"
Is dat mijn naam?
Sophie.
Ik probeer me te concentreren op de beelden, maar dat lukt niet. Het gegil echoot door mijn hoofd terwijl de vage beelden plaatsmaken voor de zwarte leegte. Hoe hard ik ook probeer om de beelden weer te laten verschijnen, het lukt niet. Het enige wat ik nog kan zien is zwart. Daar lig ik weer. In de stilte.
Wat is er gebeurd?
JE LEEST
Levend
Cerita PendekHoe voelt het als je vast zit in je eigen lichaam? Je probeert te gillen, je leeft nog! Niemand hoort je, je bent helemaal alleen, het heeft geen nut meer...
