maze of memories // yulyen

[20]

Ağlıyordum. Sadece ağlıyordum. Elimden tek gelen şey buydu. Ne kadar üzüldüğümü bilen ailem ise anlattıkları için çoktan pişman olmuşlardı.

Ama ben her şeyi öğrendiğim için pişman değildim. Yuri'ye yaptıklarımdan dolayı pişmandım. Ailemin dediğine göre bunca şeyden sonra bile hala arada benim hakkımda bilgi alıp iyi olup olmadığımı kontrol edermiş.

O bir melek ve ben onu hak etmiyorum. Asla onun gibi birini hak etmiyorum. Ama yaptıklarımı düzeltmek de istiyorum.

"O nerede?"

"Yena... Bunları bile bilmemen gerekirdi kızım. Eğer şimdi bir de yanına gidersen-"

"Umrumda değil! Bana nerede olduğunu söyleyin. Onunla konuşmam gerek. Onu görmek istiyorum."

Annemin lafını bağırarak kesmiştim. Cümlemin sonunda ise sesim titremişti. Onu görmeliydim. Yuri'yi görmeliydim.

Babam bu halime dayanamamış olacak ki bana Yuri'nin numarasını ve adresini verdi. Artık üstü kapatılan konular konuşulmak zorundaydı.

Yuri Seul'de kalmış. Sırf bana göz kulak olmak adına yanımdan ayrılmamış.

Bilinmeyen'le olan konuşmam geldi aklıma. Benim o hallerimi görmüş. Hayatıma son vermek isteyeceğim o raddede beni yine ve yine korumuş. Bizzat karşıma çıkmasa dahi bana yaşamam gerektiğini söylemişti. Ve burdaydım işte.

Sevdiğim kadının evinin önünde. Bu kez ben bakıyordum ona uzaktan. Çok güzeldi. Kısa sarı saçları ona çok yakışmıştı. Peri kızına benziyordu. İstemsiz doldu gözlerim. Hıçkırarak ağlamaya başlamadan önce ses çıkarmamak adına elimle ağzımı kapadım.

Beni görünce gitmek isteyebilirdi. Ya da beni görmek bile istemeyebilirdi. Ama bunu denemeden bilemezdim. Bu yüzden daha fazla tereddüt etmeden zile bastım.

Çok geçmeden kapıyı açtı. Şaşırmıştı. Ama en çok özlem barındırıyordu gözleri. Ne demeliydim bilmiyordum. Ağlamaya devam ettim. Kokusunu yıllardır solumadığım kadın, beni göğsüne çekip kollarını bana sararken sadece daha şiddetli ağladım. Ben hıçkırıklarla sarılırken o narince saçlarımı okşuyordu. Hafifçe sarsılan göğsü, onun da ağladığını gösteriyordu.

Geri çekildim. Yaşlı gözlerine baktım. Bu his çok farklıydı. Güvendeymişim gibi bir his. Burada bana zarar gelmeyeceğine emin olduğum bir his. Çocukların kıkırtıları kadar masum, şarkıların sözleri kadar naif.

Jo Yuri bana tüm güzel duyguları barındıran gözleriyle bakıyordu. Bense onun dudaklarına uzandım. Hiç düşünmeden limon tadındaki dudaklarını öptüm. Beklemeden karşılık verdi. Pişmanlıkla öptüm onu. Sanki dudaklarım ona muhtaçmış gibi. Ellerim güzel yanaklarına dokundu. Onun elleri ise belimde buluştu. Daha çok çektim onu kendime. Sanki olabilirmiş gibi daha çok öptüm dudaklarını. O ise narince öpüyordu beni. İncitmekten korkarcasına, çekingendi öpücükleri. Gözyaşlarım dinmek bilmiyordu. Tuzlu damlalar limon tadı dudaklarına düşüyordu. Buz gibi parmak uçlarım ipeksi yüzünde geziniyordu. Belimdeki elleriyle yatıştırmak istercesine okşuyordu beni.

Uzun bir öpüşmenin sonunda istemesem de nefes almak için geri çekildim. Nefeslerimizi düzene sokmaya çalışırken hala göğsüm sıkışa sıkışa ağlıyordum.

"Ağlama artık. Geçti. Üzülme."

En güzel notaları bile kıskandıracak sesiyle konuştu. Bense zar zor, hıçkırıklarla mücadele ederek cevap verdim.

"Özür dilerim. Ben bir aptalım. Senin... Senin gibi birine bu acıları çektirecek kadar aptalım hem de. Seni dinlemeliydim. Senin bunları yapmadığını anlamalıydım. Özür dilerim. Sana tüm o kötülükleri yaptığım, kalbini paramparça edip canını yaktığım için. Özür dilerim Yuri. Benim senden başka kimsem, hiçbir şeyim yok. Bu yaptıklarıma rağmen beni hep koruduğun, yanımda olmasan dahi iyi olduğuma emin olduğun için... Beni bu kadar önemsediğin ve sevdiğin için teşekkür ederim. Seni hak etmiyorum-"

"Şşş Yena. Böyle konuşma lütfen. Ben senden başkasına ait olamam. Ayrıca bak, buradasın ya şu an. Sorun yok artık. Her şey düzeldi. Her şey geçti. Sen geldin. İyi ki geldin. Beni istemeyeceğine o kadar emindim ki. Çok korktum Yena. Sana sahip bile değilken seni kaybetmekten, beni hatırlarsan yine bana karşı... Her neyse. Geçti gitti işte. Geldin Yena. Teşekkür ederim. Geldiğin için teşekkür ederim."

"Sana karşı asla dediklerimi kast etmedim. Seni kırmayı hiç istemedim sadece söylenenlerin doğru olduğunu düşündüğümde kendime engel olamadım. Ben seni çok seviyorum Yuri. Sensiz bomboşum. Sanki... Sanki bir labirentte sıkışmışım gibi. Sanki sen benim tek çıkışımmışsın gibi. Asıl ben teşekkür ederim. Her şey için. Biz birbirimize aitiz. Seni asla bırakmam, sevgilim."

Hatalarımız ders çıkarmak için var. Ancak onları bilmezsek asla düzeltemeyiz. Ben artık hatalarımı da, anılarımı da biliyordum ve hatırlıyordum. Bu yüzden onları bir daha asla ama asla tekrarlamayacaktım. Her şeyiyle her şeyim olmuş kadını bir daha asla bırakmayacaktım.

-linnie