AMSE : 16

201 5 5
                                    

Not yet Edited

Enjoy Reading....

DON'T FORGET TO VOTE AND LEAVE YOUR COMMENT PLES.. (♡˙︶˙♡) ╰(*'︶'*)╯

When i and Shontelle got home. Sinalubong agad ako ni Mommy. Dad is in his business trip and pauwi pa lang daw siya nung nalaman niya nandito na kami.

"oh my God Zach! Is that you? Oh my God you are really handsome! I missed you Son! Come here get inside" i hugged her.

"i missed you too mom. "

"hey Mommy, did you already forgot me?" ate Said.

"Shontelle look, you've almost been here for two weeks so don't act like baby brat there."

Haha. Yeah right

"owkei"

"what do you want to eat? Come on i cooked a lot for you. Where is Ara? I thought she's with you?"

"she's in her condo mom. Bukas na siya pupunta dito." Shontelle

" i see. Ok Zach, Shontelle come here let's eat"

Kahit busog pa ako eh kumain na rin ako. Sayang naman tong hinanda ni mommy.

Maraming mga tanong si mommy while we are eating. About college, studies, experience , love life and everything.

Di ko naman siya masisisi coz after we left the Philippines last four years ago , a month after eh umalis na si Mommy going back to the philippines at kami lang ni Shontelle ang naiwan.

Doon na ko nagtapos ng last year ko sa college kaya lang i need to study more dahil hindi lahat ng units ko sa philippines eh credited sa pinasukan kong school sa Paris.

Ang alam ng lahat sa U.S ako nag punta. But Mom decided to transfer the trip to Paris.

"are you sure about staying here Zach i mean ok ka na sa Paris diba?"

"yeah. I mean i don't know"

"why? Is it because of that woman before?"

"mommy?!" Shontelle said

"no Mom" tipid kong sagot. Hanggat maaari ayokong nababanggit sa usapan yan

"okay then. I know that you are happy with melody. And mas masaya ako anak."

"ahh mom please when i start working in our company please don't use my old name. I changed it already and you know that. I want to forget my old self. Lalo na at nandito na ako sa Pilipinas."

Paki usap ko. Totoo ang nalaman niyo. Nagpalit ako ng pangalan.

Ganon kasakit ang epekto ng nakaraan ko kaya halos pati sarili ko binago ko.

"yeah. At kahit pa tutol kami ng daddy mo diyan eh wala naman kaming nagawa. Sige sige. Bukas ay paguusapan na ninyo ng Dad mo ang tungkol diyan."

"im done Mom. Ah bro may lakad tayo mamaya huh. Get rest!"

Sabi niya at iniwan kami. Ano naman kaya yun?

Nang matapos kong kumain eh dumiretso na ako sa room ko.

I felt some unusual feelings here. Wala paring nagbago. Ganung ganun parin yung ayos when i left this room.

I opened my cabinet and i saw the pink box. Hindi nila ginalaw ang mga gamit ko. Nagdadalawang isip akong kunin ito. Pero sa bandang huli eh kinuha ko parin.

This box is her gift to me. Wala tong laman nung ibinigay niya ito sa akin. I opened the box and nabasa ko ulit yung dinikit niyang papel sa may takip ng box. Yung yung message niya saakin. Kaya nga kahit walang laman yung box masaya ako. Dati yun. Hindi na ngayon.

Anak mo siya ehTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon