الفصل السادس

267 14 2
                                    

الله اكبر،الحمدلله،سبحان الله،استغفر الله العظيم
لا اله إلا الله،الشكر لله
صلى على سيدنا محمد...

بقلم"أيه سيد"
"أحياناً نشعر بأننا نغرق فى محيط واسع ليس به فرار ولكن بعدها نرى شعاع ذاك الشعاع الذى يعطينا الأمل فى تلك الحياه تمسكوا بذاك الشعاع لانه ضياعه يعنى ضياع روحكم فى ظلمات الحياه"
♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
وصلت أيه إلى عند بسنت التى كانت منتظراها وهى مبتسمه...
أيه بابتسامه:السلام عليكم.

بسنت وهى تحتضنها:وعليكم السلام وحشتينى يايويو،بس اى يابنتى الجمدان ده اللى عملتيه.

أيه بضحك:ياجماعه كفايه من ساعه ما خلصت وانا كل شويه حد يقولى كده،على فكره انا كده هتغر.

بسنت بمرح:انا لو مكانك معرفش حد اصلا.

أيه بضحك:كنت حاسه انك واطيه،امال البت امينه فين انا خبط عليها وماحدش رد.

بسنت بابتسامه:لا امينه أما صدقت تخلى ريان يخرجها علشان هو دايما في شغله وسابتلى ابنها والحمد لله نام شويه.

أيه:احنا هنفضل واقفين على السلم كتير.

بسنت:اه اسفه يلا ادخلى بس انتى جايه لى صحيح.
أيه بضحك:فى حد يقول لحد انت جاى لى.
بسنت:يابنتى مش قصدى بس بطمن عليكى.

أيه بابتسامه:لا ابدا انا كنت عاوزه اشوفك انتى والبت امينه واطمن عليكوا يعنى.

بسنت بشك فهى تعلم صديقتها:امم وبس.

أيه بابتسامه هادئه:وكنت عاوزه اخد رايك في حاجه بس الاول هو كنان هنا.

بسنت بهدوء:لا فى الشغل زمانه جاى فى الطريق.

لتومئ لها أيه وهى تقول"الاول عندك فستان شيك وجزمه وشنطه.

بسنت باستغراب:اه لى.

أيه بخبث:طب تمام يالا علشان الحق اشوف انا هلبس اى.

بسنت باستغراب:طب فهمينى انتى رايحه فين فرح يعنى.
أيه بهدوء:لاء عشاء مع مراد.
بسنت بذهول:مراد.
أيه ببرود:رئيس دار النشر اللى انا شغاله فيها.
بسنت باستغراب:اه ويتعشى معاكى بتاع اى انا مش فاهمه ،شغل يعنى.
أيه بخبث:هبقى اقولك بعد مانختار الفستان.
لتقوم لتنتقى فستان وتترك بسنت لفضولها الذى يكاد يقتلها،لتسمع رن الجرس لتعلم أن زوجها وصل
ليفتح الباب..
كنان بابتسامه وهو يقبل رأسها"عامله اى ياحبيبتي.

بسنت بابتسامه هادئه وغصه داخل قلبها لأنها غير قادره على أن تسعده"الحمدلله،تعرف مين عندنا.

كنان باستغراب:مين.

بسنت بابتسامه:مذيعتنا الجميله.

ليبتسم كنان وهو يقول"أيه طب هى فين.

عشق ممزوج بالنيران2حيث تعيش القصص. اكتشف الآن