Vedalarda Buluşalım |texting

Vedalarda Buluşalım'14

Erim: mutlusun..

Veda: manyak mıdır nedir?

Veda: ne yapayım? Ölene kadar seni mi bekleyeyim?

Veda: BENİ BİR GECE ÖYLECE TERK EDEN BİR ADAMI MI BEKLEYEYİM?

Erim: ben öyle demek istemiyorum

Veda: bal gibi de öyle demek istiyorsun.

Veda: bak, sana yazıp gövde gösterisi yaptığım için pişman etme beni daha fazla

Veda: yürü git tamam mı? Yürü ve git.

Telefonumu koltuğa bırakıp arkama yaslandım. Alper elinde kahvelerle yanıma geldi.

"Alpar uyudu, kahve yaptım çünkü bence konuşmalıyız. Sende bir haller var, hem kimdi o çocuk? AVM'de olan hani.."

Sesli bir nefes verdim. "O, o işte Alper."

"Erim mi o?" Dediğinde kolunu cimcikledim. "Oğlum duymasın meymenetsiz ismini, sessiz söyle. Oğlumun şerefsiz etkisinde kalmasını istemiyorum."

"Yalnız, o şerefsiz etkisi dediğin Alpar'ın-"

"Sus! Biliyorum sus!  Asla öğrenmeyecek tamam mı? Sen onun hem babası hem dayısı olursun. Olursun değil mi?"

Alper gülümseyip beni kendine çekti. "Ben Alpar için kapıya paspas bile olurum Veda. Sadece, Erimin hakkı bu. En azından bilmek hakkı."

Gözlerim doldu. Ne yaparsa yapsın, beni anlamıyordu.

"Öylesine bir fahişe olsaydım, hakkı olmazdı. Alpar'ı öğrenmek onun hakkı falan olmazdı. Ve Alper, Erim bana bir fahişeymişim gibi davrandı. İlk kez, ilkimizdi. Ve sabah uyandığımda bir avuç para ve minik bir not bulmak çok gurur kırıcıydı. Arada Alpar var diye ona çok sakinim zaten.."

"Hâlâ konuşuyor musun?" Dedi bana şaşkınlıkla.

"Geçen gün ben bir halt yedim işte.."

Alper sıkıntılı bir nefes verip bedenini bana döndürdü. "Ne bok yedin?"

"Terbiyeli ol, edepsiz. Neyse işte al oku mesajları..."

Bir beş dakika mimiklerini incelemiştim. Yer yer bakışlarını bana çevirip tebrik etmişti, yer yer sinirlenmişti. Ama bir şekilde bitirmiştik işte bu faslı.

"İlk yazdığında sanki aşıkmışsın gibi davranmışsın?"

"Evet, belki pişmandır dedim Alper. Onu asla affetmem, ama eğer pişmansa Alparı anlatacaktım. Babasın sen diyecektim. Alpar, o çekip gittiğin günden kalma diyecektim. Biraz da ilk adımlarını benimle attı diye hava atacaktım. Ama, numaramı bile silmiş. Manevi olarak Alpar üzerinde bir hakkı yoktu zaten, artık biyolojik babası olması de bir şeyi değiştirmez"

Omuzlarımı sınazladı. "Sen üstüne düşeni yaptın, ama bence yine de söyle. Bilsin, Veda.

"Sen söylersin, vakti gelince, şu an bunu düşünmek istemiyorum Alper"

Omzumu sıkıp sustu. Şu an susmanın, en iyi şey olduğunun farkındaydı.