rory'nin mektubu

86 7 4
                                    

Sevgili babacığım, bunları yazmak biraz zor. Eğer yanılmıyorsam sen bu mektubu biz TARDIS’le ayrıldıktan bir hafta sonra okuyorsun. Olay şu ki, geri gelmeyeceğiz. Yaşıyoruz ve oldukça iyiyiz ayrıca kapana kısıldık. Hem de New York’ da ben doğmadan 50 yıl öncesindeyiz. Eve bir daha gelmeyeceğiz. Seni bir daha göremeyeceğim. İşte bu, gerçekten kalbimi kırıyor. Çok üzgünüm baba. Yıllardır bunu düşünüyordum ve yapabileceğim bir şey olduğunu farkettim. Sana bir şeyler yazabilirdim. Hayatımızın nasıl geçtiği hakkında her şeyi sana anlatabilirdim. Her şeye rağmen nasıl mutlu yaşadığımızı anlatabilirdim. Ama anlatmadan önce bilmeni isterim ki, sen bir çocuğun sahip olabileceği en iyi babasın. Seni çıldırttığım, senin beni çıldırttığın anlar ve seni terslediğim anlar için özür dilerim. Seninle ilgili olan her şeyi özlüyorum. Özellikle de garip sohbetlerimizi özlüyorum. Kendimize bir ev aldık, artık küçük bahçesi olan bir evimiz var. Çok önemli olan, yapman gereken son bir şey var. Mektubu sana veren adama Anthony’ye iyi davran. Çünkü o senin torunun. 


Rory Arthur Williams

WHOVİAN OLMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin