"Bugün neden durgunsun Tae."
"Ha ben mi?"
"Evet. Sürekli somurtuyorsun."
"Önemli birşey değil ."
Dudaklarını büzen çocuğun gözlerine baktı Yoongi. Gözleri eskisi kadar parlak değildi sanki. Canını sıkan bir şeyler vardı minik çocuğun ama bunu ona çok değer veren hyunguna söylemiyordu. Bu Yoongi'nin canını acıtıyordu. Taehyung'a yaklaşıp elini minik çocuğun elinin üzerine koydu.
"Taetae ben her zaman yanındayım biliyorsun değil mi? Bana her şeyi anlatabilirsin."
"Ama sende üzülürsün."
"Sen üzgünken mutlu olmaktansa beraber üzülmeyi tercih ederim."
"Hyung belki de benimle konuşmayı kesmelisin."
"Neden bahsediyorsun sen!"
"Hyung kızma."
Karşısındaki çocuğun dolu gözlerine bakıp kendine binlerce defa lanet etti Yoongi. Anlık bir sinirle söylediği şey onun incinmesinden ölesiye korktuğu çocuğu üzmüştü.
"Çok özür dilerim Tae. Kızmak istemedim. Ama lütfen neden benimle konuşmak istemediğini söyle."
"Hyung..."
"Okulda senin için bebek bakıcısı diyorlar."
"Ah Tae bu yüzden miydi? Benim için bu sorun değil."
"Ama benim yüzümden kimse seninle arkadaş olmuyor."
"Sorun değil Taetae. Sen yanımda olduğun sürece sorun değil."
~Taegiyle kalın~
