BANA SÖZ VER

sevgi

Okulun 1 ayı bitmişti bile. Zaman çok hızlı geçiyor ve ben okulumu seviyordum. Her öğlen Melisa ile yemek yemeye gidiyorduk okulda da sürekli Selim ile vakit geçiriyordum.

Bir gün Selim ile otururken Selim abisinin okul temsilciliğine aday olacağını söyledi ben de dalgaya alarak abisine asla oy vermeyeceğimi söyledim,gülüştük. 2 teneffüs sonra okul temsilciği adayları kendilerine yavaş yavaş tanıtmaya ve vaatlerinin neler olduğunu anlatmak üzere sınıfları gezmeye başlamıştı.Şu ana kadar sadece bir kişi gelmişti bizim sınıfa ve artık Selim'in abisinin de gelmesini istiyordum.

Kapı açıldığında sınıfa Selim'e çok benzeyen biri girdi abisi olduğunu anlamıştım. Kendini tanıtmaya başladığında heyecandan yerimde duramıyordum resmen karşımda Selim'in bir büyük versiyonu vardı. Selim'den daha saygılı ve daha olgun versiyonu giib gözüküyordu ve ben ne yapacağımı şaşırmıştım elim ayağım titriyordu uzun zamandır biri için bu kadar heyecanlanmamıştım. Selim abisi konuşurken bana bakıp "bence oy ver" diyordu ve abisini büyükk bir gururla dinliyordu. Abisinin adı Serhat'tı.

Abisi sınıftan çıktığında Selim'e abisi hakkında bir şeyler sormak istiyordum ama çekiniyordum. Selim ile yakın arkadaş olduğumuzu düşünüyordum fakat ters bir tepki verecek diye de ödüm kopuyordu aynı zamanda.

Bildiğiniz üzere Melisa ile dışardan yiyorduk öğle arası fakat yemekhane daha kârlı ve yakın olduğu için okulun yemekhanesine yazılmayı düşünüyorduk.

Öğle aralarından erken geldiğimde Selim çoktan öğle yemeğini yiyip sınıfa çıkmış oluyordu. Okulda takıldığı çok kişi yoktu,yurtta ise abileriyle aynı odada kalıyordu. Uyumakta zorluk çeken birisiydi. Bazen çok uykusu olup uyuyamadığında benden saçlarıyla oynamamı isterdi. Koşulsuz kabul ederdim çünkü gerçekten Selim'e çok değer veriyordum. Aldığımız her şeyi paylaşır her şeyden birer birer alıp hepsinin tadına birlikte bakardık. Çok güzel bir arkadaşlık kuruluyor gibi hissederdim.

Son günlerde Selim'in suratı asıktı ve neler olduğunu anlamıyordum bana soğuk davranıyordu. Sınıfımızın hemen karşısında 3 tane bahçeye bakan cam vardı. Serhat(abisi) gelecek mi diye bir umut her öğlen oradan dışarıya bakardım. Serhat(abisi) okulun karşısındaki bir kafeye yardıma gidiyordu öğle araları. Para almadan çalışıyordu. Okul bittiği gibi okuldan çıkar o kafeye yardıma giderdi çünkü okuldaki herkes neredeyse oraya gidiyor ve kafenin sahibi herkese yetişemiyordu.Bir öğle arası oradan dışarıya bakarken Selim geldi yanıma. Şaşırmıştım çünkü kendini benden uzaklaştırıyor gibi hissetmiştim ama aynı zamanda yanıma geldiği için sevinmiştim. İki dakika boyunca hiçbir şey demeden sadece yanımda durdu. Ve daha sonra ağzından çıkan tek cümle şuydu;
-"Bana söz ver."

devam edecek..