☠️Part-3☠️

86 16 9
                                    

Unicode

အေးစက်လှတဲ့မြေပြင်ပေါ်မှာအသိစိတ်ကင်းမဲ့စွာလဲလျောင်းနေတဲ့သူမ၊

တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ဆန္ဒအရတစ်အိအိနှိုးထလာခဲ့တယ်။

"ဟင် ဒါ ဒါဘယ်နေရာကြီးလဲ"

"ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ"

အရပ်လေးမျက်နှာကိုနားမလည်စွာကြည့်လိုက်တော့လည်းသစ်ပင်ကြီးငယ်တို့အုပ်ဆိုင်းနေပြီးအမှောင်ထုကသာနေရာယူထားသည်။ခပ်စူးစူးအလင်းတန်းလေးကသာသူမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ဖြာကျနေလေသည်။

အရပ်လေးမျက်နှာကိုနားမလည်စွာကြည့်လိုက်တော့လည်းသစ်ပင်ကြီးငယ်တို့အုပ်ဆိုင်းနေပြီးအမှောင်ထုကသာနေရာယူထားသည်။ခပ်စူးစူးအလင်းတန်းလေးကသာသူမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ဖြာကျနေလေသည်။

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"အဟင့် ဟင့်~~~ဟင့်ဟင့်ဟင်း~~~~"

မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့နာကျင်စွာငိုရှိုက်သံ၊
သနားစရာကောင်းသော်လည်းအချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ‌တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်းမကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ရဲ့ငြီးသံနဲ့ပိုတူလာတယ်။

"ဘယ်သူလဲဘယ်သူငိုနေတာလဲ"

ကြက်သီးထစရာကောင်းလှအောင်ငြီးနေသောကြောင့်ဂျီယွန်း‌တစ်ယောက်အော်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအခါ

"ဟားဟားဟဟ~~~ဟားဟားဟဟ~~~မင်းတို့အားလုံးမှာကံကောင်းခြင်းဆိုတာမရှိတော့ဘူး
ဟားဟားဟား~~~~လုံးဝမရှိစေရတော့ဘူးဟားဟားဟား~~~"

အာခေါင်ကိုခြစ်ကုတ်အော်နေသောဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့သူမရဲ့စကားတွေ၊ရီသံ‌ေတွကသိပ်ကြောက်စရာကောင်း‌ေနပြီးအကျည်းတန်လွန်းနေတယ်။

"ရှင် _ရှင်ဘာတွေပြောနေတာလဲကျမဘယ်ရောက်နေတာလဲအခုထွက်ခဲ့စမ်းပါကျမကိုကြောက်အောင်လာမလုပ်နဲ့အခုချက်ချင်းထွက်ခဲ့"

အကြိမ်ကြိမ်အခါခါအော်ပြောနေသော်လည်းပြန်မဖြေဘဲရီနေတဲ့သူမအသံကိုနားထောင်ရင်းဂျီယွန်းရဲ့စိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာတစ်ကွဲတစ်ပြားဆီဖြစ်ကာလိပ်ပြာလွင့်တော့မည့်အလား‌ရှိနေလေသည်။
သူမဆီကငြီးသံတွေရီသံတွေကတစ်ဖြည်းဖြည်းကျယ်လာကာနဂိုတည်းကအ‌ေမှာင်ကြီးစိုး‌ေန‌ေသာဒီတောအုပ်သေးသေးလေးမှာအားနည်းလှတဲ့အလင်းတန်းလေးကအမှောင်ထုရဲ့မညှာမတာဝါးမြိုခြင်းကိုခံခဲ့ရလေပြီ~~~~

༺ᖴᗩTE༻Where stories live. Discover now