GOAL: NOT TO FALL INLOVE

Chapter 2: Renz's Birthday Celebration

Shana's POV

2 Years Later ~~

*alarm clock rings*

Pinatay ko yung alarm at natulog ulit.

Pero nagising ulit ako nang may kumalabog sa pinto. Dabog? Wala namang nagda-dabog dito ha?

Tito? No. Tita? Err mas lalong no.

Loading .....

Halla! Si RENZ ?!

Binuksan ko kaagad yung pinto ng kwarto ko.

Pagkabukas ko, it's my cousin Renz nga.

"Hello babyboy!" kinikiliti ko sya habang buhat-buhat. Tawa naman sya ng tawa.

He's my cousin, Renz, 5 Years Old.
"Happy Birthday Renzieee" nakangiti ko'ng pagbati sakanya.

"Oh Shanella, Goodmorning. Ahm no, It's Goodafternoon I mean." natatawang sabi ni Tita Bridgit, sya yung kapatid ng Mama ko. I should say, sya ang pinaka-close ko'ng Tita.
"Hello Tita" nagbeso kami at ibinaba ko na si Renz.
"By the way, we're going to Manila later for Renz's Birthday Celebration ha?" sabi ni Tita habang nakatalikod na pababa. "Hep, hindi ka pwedeng mawala dun." pahabol pa nya at tuluyan nang bumaba ng hagdan.

Nagbihis ako saglit at bumaba na ng hagdan. Inabutan ko sa Sala sila Tita Georgia and Tito Arthur (Sila yung nag-aalaga sakin, I forgot to introduce them kasi e) Tita Bridgit, Tito Frank, Ate Larine, Jessy, Kuya Milward, Karl, Lola Niah at Lolo Rem.

"Shana" sigaw nila.

Niyakap ko naman sila isa-isa and I pretend na hindi ko nakikita si Carl, he's my closest cousin ever, kasi ever since I was 6 Years Old, sya na yung kasama ko sa America.

"Grabe shana ha" paawa nyang sabi sakin habang naglulungkut-lungkotan pa.
"Wahaha." hindi ko na napigilan yakapin sya kasi matagal ko din syang hindi nakasama since naging busy sa studies. And now we can spend more times together kasi Bakasyon, pero ilang weeks nalang, pasukan na naman.

Kaya susulitin ko na 'to.

Nagkwentuhan naman silang lahat habang tinawag ko si Carl para dun muna kami sa Tambayan namin, yung Tree House na ginawa naming magpi-pinsan dati.

"So how's life?" tanong nya habang paupo pa lang.
"Hmm, okay naman. Studying comfortably, pero I'm not really happy in my school, puro nalang kasi Projects ang pinagkaka-alabalahan, wala man lang masyadong programs, activities, activities na nakaka-excite ha? Sa school kasi namin parang aral lang ang focus." sabi ko habang pinagla-laruan ang kamay.
"Hmmm" tumango sya at tumingin kang ng diretso.
"You?" tumingin ako sakanya at parang nagtataka kung ano'ng sinasabi ko. Nagface-palm lang sya at alam ko na ang ibigsabihin nun.
"I mean, You? How about you? Kumusta ang buhay?" pag-e-eksplika ko sakanya.
"Ohhh." patango-tango nyang sagot.

Akala ko may sasabihin pa sya pero ilang segundo na ang lumipas 'di parin sya sumasagot, kaya nagsalita na ako.
"May balak ka naman sigurong sumagot? i said sarcasticlly.
"Ah oo. Eto, okay lang. Masaya sa school namin, kasi.. basta masaya. Kasi nandun sya." sagot nya habang nakatingala na parang nag-i-imagine.
"Hoy, anong "kasi nandun sya" ?" tanong ko habang nakatingin sakanya ng straight.

Pero parang nakatulala sya at, hay naku, nag-i-imagine nga ang loko.

Binatukan ko na sya ng mahina, at natauhan. "Ha? Ano?"
"Ang sabi ko, ano yung sinasabi mo'ng "kasi nandun sya" ?" pagpapaliwanag ko.
"Ha? Yun? May sinabi ba akong ganun? Ha? Ahm... Wala! Oo wala yun! Yung.. basta wala." alam ko naman na nagmamaang-maangan sya, nagpaalam sya at bumaba na habang ako naiwang nakatingin sakanya kasi na wi-weirdohan ako.