GOAL: NOT TO FALL INLOVE

Chapter 9: Kung may aalis, May dadating

Hello geeeys ;) Sorry po natagalan ang update. Ang importante naman po e diba naka-update parin? tahaha.

Ge. Read.Support.Vote&Comment

****

*Nostalgic sound*

Nagising ako ng kay-aga-aga. Pero wala ako'ng magagawa, e ang aga ko kasi masyadong naka-tulog kagabi kaya eto, madaling araw palang gising na ako.

*hikab*

Kinuha ko muna Cellphone ko at umupo sa kama.

*1 Unread Message*

I opened it agad-agad. Pero number lang e. Sino kaya 'to ?!
From: +63903*******
Goodmorning. Have a good day.

Received: 8:26 p.m 06/14/1*

So, kagabi pa 'tong text na 'to?

Sino 'to? Baka secret admirer? Ayiee may admirer na ako. Dejooooowk. :D
Pero seryoso, sino naman 'yun?

To: I-dont-know-who
We know each other ba? O you know me lang?

I hit send button and bumaba na.
Nag-ready na ako for school. Ayaw ko na ma-late. Baka "D" ang ilagay sa Punctuality ko sa Card. Dapat A lagi para 'di ma-dissapoint sila Mama at Daddy, and also my Ate and Kuya.

~~~

Wala pa'ng katao-tao. Syempre 6:45 palang e. 7:35 pa ang Start ng klase namin kaya pupunta muna ako sa pathway *favorite tambayan*

Naka-headphone ako habang papunta sa pathway nang may marinig na parang nag-aaway.

Tumago ako ng onti sa may dingding at nakinig.

Boy: Bakit sa tuwing mag-kasama tayo, nasakanya lagi ang atensyon mo? Ano ba'ng meron sakanya na wala ako? Varsity player sya, ganun din ako, top sya sa klase, top 'rin ako, loyal sya sa taong mahal nya, loyal din naman ako ha? Pero bakit sakanya ka lang nabibilib? Bakit sakin hindi?
Girl: Hindi naman sa ganun. It's just that.. It's just, Kasi...
Boy: Kasi ano?
Girl: Kasi hindi ko alam. Hindi ko alam!!!
Boy: Sabihin mo nalang yung totoo. Mahal mo ba ako o hindi?
Girl: *speechless*
Boy: Ano? Mahal mo ba ako? Minahal mo ba talaga ako? O sya parin talaga?
Girl: *cries* Sya parin jaron e. Sya parin. Sorry Jaron, I tried my best to love you the way I loved him pero 'di ko magawa e. I'm so sorry pero kailangan ko 'tong gawin.
Boy: *SadVoice* Are you gonna break up with me?
Girl: I'm so sorry Jaron, but yes. Ayoko'ng umasa ka sa bagay na...
Boy: Ok fine. Gawin mo ang gusto mo. Tutal napag-tiisan mo naman ako ng 3 years e.
Girl: Sorry. *walks out*

Si Jaron naman, napa-upo sa sahig at umiyak.
Gusto ko syang damayan pero 'di ko kaya kasi we're not even close. Aalis na sana ako kaso may naapakan akong kung ano man.. Baka narinig nya!!

Pagkatingin ko sa likod ko, nasa likod ko na sya. Mukhang narinig nya nga ako *O*

"Ahh, nakita mo ba yung nangyari?" Walang gana nyang tanong.

Kumagat lang ako sa lips ko bilang sagot na "Oo, narinig ko. Sorry."

Nag-sigh lang sya at nawala ang kunot sa noo.
"Wag mo nalang ipag-kalat ha?" Malumanay nya'ng sagot at umupo.

Mukhang gusto nya'ng mapag-isa, pero mukhang kailangan nya 'rin ng karamay. Mukhang kailangan ko na pairalin ang FC'ness ko ngayon.

Umupo ako sa tabi nya at tumingin sa sahig.
Nabalot ng katahimikan kaya medyo awkward. Kailangan ko nang mag-salita, kung hanggang mamaya kami dito at umabot sa time ng first subject namin, e nakakahiya'ng iwan nalang sya ng ganun-ganun na lang.