SAÇMA

2

"Öldüreceksin bırak!" Diye bağırdı birisi. Sesi çok tanıdıktı.

Axel geldi ya aptal! Bon ostorsom bono bolorlor.

Açık verdim demek ki. Ya da bir şeyler oldu. Ben açık vermem bilirsin :')

Birisi beni kucağına aldı. Bu kim ya? Vücudu baya iyiymiş he.

Kim bu lan

Dur bakim. Axelmiş. Axel?!

"İndir lan beni?! Sikeceğim onun ecdadını!" Dedim. Axel gülüyordu. Şerefsiz pezevenk. "Gülme,senin de canına okurum!" Diye bağırdım.

Heh madem öyle.

Bacağımla karnına bir tekme atmamla iki büklüm oldu. Ben de son dakika ayakta kaldım. "Lan!" Diye inledi Axel. Ah be Axel. Seviyorum ama kıyıyorum da.

"Nerede o?!" Diye bağırdım. Sokaktaki herkes bize bakıyordu. Saçma. Neden her boka dönüp bakarsınız ki?

Kanka birisi videoya alıyor hallediver onu.

Eyvallah bende.

"O telefonu götüne sokma mı istemiyorsan-" derken sözüm yarıda kaldı. "Tamam abla valla sildim bak." Dedi telaş içinde. İyi dövüştüğümü anlamıştı. O kadar cüsseli birini yere sermek her yiğidin harcı değildi. Axel baya vücutluydu. Onunla çok iyi anlaşırdık. Ama bazı olaylar yüzünden aramız bozulmuştu.

Birisi bozmuştu*

Evet.

Birisinden kastım Harold'tu. Saçma bir kıskançlık yüzünden aramızı bozmuştu. "Gel buraya Selen hanım!" Diyerek üzerine yürürken önüme Emir çıktı. Ya ben az önce dövmedim mi bu çocuğu? Niye akıllanmıyor?

"Tamam yeter! Uzatma?!" Dedi. Ne? Uzatmayayım mı? "Bak Emir,benim felsefem hep aynı-" derken sözüm kesildi. "Sana yapılanın daha kötüsünü yap ki bir daha sana yapmaya cesaret edilmesin." Dedi arkamda ki ses. Axel'di bu.

"Manyak mısın kızım sen?! Öldürecek misin kızı?" Dedi Emir. "Ne o? Onu mu seviyorsun?" Dedim gülerek. "Dünden beri bi havalar bi havalar, ne bu? Tanıştığıma pişman ettiniz abi. Bir Selen'i korumalar falan. Kız bana sürtük muamelesi yaptı. Siz ne yaptınız? Sustunuz. Çok sağolun size de ihtiyacım yok." Dedim ve Axel'di kolundan tutarak götürmeye başladım.

"Niye geldin?" Dedim. "Senin için Astrid. Ama bu şekilde karşılanacağını bilmiyordum tabii." Dedi alayla. "O çok sevdiğin patronunun yanına dön sen. Aman şimdi de buraya gelir valla çekemem. Ben ondan kaçtım zaten." Dedim. "Hayır. Harold senin gittiğini duyunca çıldırdı. Bize bağırmaya başladı. Zaten seninle aram kötüydü. Bende sinirliydim. Öyle bir kavga çıktı. Bende çıktım senin yanına geldim. Astird çok büyük hata yaptım... Biliyorum. Ama ne olursun beni affet." Dedi. Ne diyeceğini bilmiyordum. Onu çok seviyordum. Ama bana ihanet ettiği gerçeğini değiştirmiyordu.

Ama onun suçu değil ki. Yapacak bir şeyi yoktu. Etkilenmişti.

Haklısın. Affettim ama biraz sonra öğrense daha iyi olur gibi.

"Hiçbir şey benim yüzümden olmadı. Harold beni etkiledi. Gerçekten çok özür dilerim." Diyordu. Bu daha kaç kere özür dileyecekti?

"Ne istersen yaparım. Yeter ki beni affet." Dedi. Durun! O ne istersen mi dedi? "Peki, ama ne istersem yapacaksın." Dedim. Heyecanla kafasını salladı. "Öncelikle yürü benim okuluma kaydını aldırıyoruz." Dedim. "Harbiden sen neden okula gidiyorsun kızım! Kaç sene okudun yetmedi mi?" Dedi gülerek.