Naia
Iritsi da eguna. Enara eta Zuriren ezkontza hasteko minutu gutxi batzuk besterik ez dira falta.
Gela batetik bestera gabiltza Ane Eli eta ni korrika Enara eta Zurirekin egiteko.
Ordua iritsi da eta Amaia Zuri ezkontzera doazen lekura eramaten ari da. Gutxira Enara agertzen da bere amaren eskutik helduta.
Arraroa dirudien arren, Elik eta Garik Zuzen ekarri dute nesken ezkontza ofiziatzera.
Biak nahi dutela esan eta muxukatzen hasi direnean denak altxatu gara txalo egitera.
Gero beraiengana gerturatu gara zoriontzera. Markelek pazientzia agortzen ari zaigu gosea duela eta bazkaltzera joan nahi duela esanez.
Bazkaldu ondoren kanpora atera naiz lasaitasun bila barrukaldean denak mozkorrak zeudelako.
Zelai eder honetan ia lo hartzen dut baina hori gertatu baino lehen ahots ezagun batek esnatzen nau.
- Ei.
- Zer egiten duzu zuk hemen.
- Hemen kanpoan ikusi zaitut eta zurekin hitz egiteko gogoa sartu zait.
- Julen ez dut uste...
- Naia hitz egin behar dugu.
Berak dena esplikatu zidan Nikole eta bere artekoaren inguruan.
- Eta zer espero duzu orain zure besoetara joango naizela ala?
- Naia nik zurekin egon nahi dut inor ez bezala maite zaitudalako. Mesedez itzuli nirekin.
Minutu luze batzuz pentsatzen egon ondoren berarengana hurbildu eta muxukatu egiten dut.
- Naia nahi duzu nire bikotekidea izan?
- Uste dit galdera gaizki egin duzula.
Berak irrifar egiten du eta ondoren esaten dit:
- Naia nahi duzu ni zure bikotekidea izatea?
- Bai
Muxu luzeago bat ematen dugu baina banandu egin behar gara txaloak entzuten ditugulako.
Kanpoan gure lagunak ikusten ditut txaloka eta farrez hasten naiz.
