Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Razia-
Sakin kalmıştı.Boş sınıftı ki sandalyelerden birine oturdum.Titrek ellerimle saçlarımı arkaya taradım. Yanıma geldi:"Birşeyler getireyimmi? Su,ya da yiyecek?"
"H-hayır..ben iyiyim.Sadece güçleri benimkilerden daha güçlü ve"-nefes verdim:"Güçlerini Leilaya yönlendirmeye çalışıyor gibiydi."
"Yani aşağı inip onun kafasını ezmelimiyim?-"--dediğinde göz devirdim
"Bak salak!Sana zaten söyledim.Leila ayrıca kendini koruya bilecek kadar güçlü--"--sözümü kesmişti ve sinirliydi.
"Ama sen değil!Zaten Leilaya birşey yapacağından korktuğum yok ki Leila onu mahv eder.Peki sen?Seni incitti! Az önce nasıl acı çektiğini gördüm aptal!"-sakinleşip sırtını yasladı.
Oluşan sessizliği bozdum ve kulaklığımı alıp:"Bu seni ilgilendirmiyor..kendi güçlerini korusan iyi edersin."-kulaklığımı takdım ve kalkıp sınıftan çıkmıştım.
Tartışmak,sözler duymak,yüksek ses tonu...bu canımı sıkıyor.Hep kaçardım ve yine kaçıyorum. Kulaklığım beni kurtaran tek şeydi.
Aniden arkadan bir el omuzumu tutup çekmişti.Arkaya döndüğümde bir çocuktu ki kulaklığımı çıkardım. Elindeki kitaplarla bana baktı:"Ah!Kulaklık takmışsın.Ben de 20 defa çağırmıştım."
"Bir şey'mi istedin?"-boyu o kadar da uzun değil,omuzuna kadardım. Gözleri o kadar parlaktı ki kıskanmıştım..
Konuştu gülümseyerek:"Üzgünüm ellerim dolu,öncelikle selam,ben C sınıfından Hanbin.Sen galiba B sınıfısın?"
Gülümsedim:"Evet.İstersen,kitapların yarısını bana ver birlikte taşıyalım ha?Yardım etmiş olurum."-her cümlesiyle bile pozitif işık saçıyor, duygularını hiss etmek bir melodi gibiydi.
Hanbin:"Aslında ben taşırım,ama şuradaki ince olan kitapları alırsan çok iyi olur.Ağır ensiklopediler bende kalsın."
İri gülümseme sundu:"Oh,seni dinliyorum?"-elindeki kitapları düzenlerken söyledi.
"Ben zihin peisiyim.Yani duygularını şarkı gibi ve ses dalgaları gibi algılıyorum....senin duyguların çok tatlı bir melodi veriyor,Tanrım, bu çok hoşuma gitti sanırım."-güldüm. Ama bir tarafdan da ilk defa bir erkek için böyle söylüyordum.
Hanbin gülümsedi:"Gerçekten hoşuna gitdiyse birlikte takıla biliriz ha?Şimdilik benim için kütüphanenin yolunu gösterirmisin?Bu kitapları verelim sonra birlikte kantine ineriz."
Hala duygularını okumak bu kadar hoşuma giderken kafamı salladım.
-Leila-
"Demek tarihi seviyorsun ha?"-Gülümsedim Heeseung'a.
Karşılık olarak gülümsedi ve hala akıcı gözlerle beni izliyordu:"Sence de gizemli değilmi?Benim çok hoşuma gidiyor."
"O zaman bana tarih derslerinde yardım etmeye ne dersin?Hem okudukca gözlerim kapanıyor ve bi baktım uyuya kalmışım."-güldüm.
Heeseung:"O zaman ödevler için boş sınıf seçip otura biliriz.Ya da istersen kantinde bile otururuz."
Dahyun:"Aslında ben de tarihde iyiyim Leila."-elimi hafifce tuttu:"Yani...yardım ede bilirim."-nedensizce soğuk kanlıydı. Heeseung kaba birisi değil oysa.
"Yani istersen üçlü çalışır Dahyun?"-söylemiştim ki elimi bıraktı.Çekildi:"H-hayır..yani--peki, siz çalışırsınız."
Bu an Jay gelmişti.Sinirli halde tam yanıma geldi ve elini sertce masaya vurdu:"Benimle gelmen gerek!"-elini koyduğu yerden hafif dumanlar çıkmaya başlamıştı ki:"Tamam,sakinleş!Ne oldu?Geliyorum,elini çek şurdan yakacaksın.Sonra parası bizden."
Birlikte kalkıp kantinden çıktığımızda koridorla gidiyorduk:"Ne oldu Jay?Bir şey söylesene salak!"
Bana döndü:"Şu Heeseung denilen herifden uzak dur.Beni anlıyormusun?"
"Hala anlamıyorum yani,oldukca nazik ve kibar biri.Hem sen abim olsan da karışamazsın!Ben artık senin 15 haşındaki kız kardeşin değilim Jay!"-küçük sinir krizinden sonra Nefes verdi
"Senin için endişelenmiyorum zaten aptal!Az önceherifin teki güçleriyle Razia'yı incitmişdi.Gözümün önünde acı çekti kız!"-söylerken avuçlarının sıcaklık üzerinde parlamaya başladığını görüyordum.
Aniden durdu ki sözünü kesen aslında gördüğü birşey olmalıydı.Baktığı tarafa döndüm.Ara koridordan çıkan Razia ve yanındaki çocuk sohbet ediyordular,gülüyordular.Beyaz kapşonlu çocuk kolunu Razianın omuzuna atıp onu kendi tarafına çektiğindeyse birlikte aşağı iniyordular.
Jay tam ardından gidiyordu ki kolunu tuttum:"Saçmalama!"
Bana döndü ve:"Bak benim güzel kardeşim^^,sadece ben de arkadaş olmak istiyorum."-yine gidicekken bu sefer bileğinden tuttum ki sıcaklık yüzünden aniden elimi çektim:"Agh! Salak!Sakinleşirmisin lütfen?!Elimi yaktın!"
Nefes verip yanıma geldi:"Özür dilerim Leila...b-ben.."-dolan gözlerle ona baktığımda avcumdaki küçük ize baktım:"B-boş ver be.."-güldüm sahte gülüşle.
Jay'in gözleri dolarken offladı.Gerçekten ağlamaya başlayınca:"Ah..abi,üzülme,zarar vermedin ki--"--
Aslında bunun bir geçmişi vardı... Hala güçlerini kontrol edemiyordu ki eskiden de öyleydi.Daha bir yıl önce annemle küçük kavga etmiştiler. Gece boyu uyumamıştı..güçleri öfeksinin eline geçmiş,evi yakmıştı.
Evet,o gün annem 3. Derece yanık izleri almıştı ve benim de bacağımda vardı.Babamınsa sadece elinde küçük izler...
Bunu hatırlamış olsa gerek ki şimdi gözyaşlarıyla gitmişti.Ama yine de, o benim abim.Beni incitemez..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
