Kidnapped [dnf]

12/przeszkoda

Gdy się obudziłem od razu spojrzałem czy George jest ze mną. Był tu ze mną. Siedział na krześle i patrzył się na ścianę.
——
Od ilu godzin tu już jesteś?- zapytałem, a on dopiero się ocknął, że się obudziłem.

Uhh.. Od jakiś 7 godzin? Nie liczyłem w sumie- odpowiedział George.

Mhm- odpowiedziałem.

A jak się czujesz?- zapytał mnie brunet.

Nawet, da radę żyć- odpowiedziałem.

Słuchaj, ja muszę iść się przejść bo za dużo siedziałem już tutaj i muszę się przewietrzyć- powiedział brunet.

Rozumiem- powiedziałem
——
George wyszedł z sali. Ciekawe kiedy wróci.. Może kogoś spotka? Wątpie.

|Time skip (4:57am)|
Ciekawe czy George dziś przyjdzie. Hmm.. Sprawdzę która jest godzina, bo jestem już głodny, ale widać że jeszcze jest ciemno. Wziąłem telefon do ręki i zobaczyłem na ekranie „5:00". Postanowiłem się przespać, chociaż że zapewne wstanę jakoś o 8.

Wstałem o 8, wiedziałem. Napisałem wtedy do Georga, lecz on mi nie odpisywał. Pewnie jeszcze śpi, więc sobie poczekam.

„9:28" poczekam jeszcze 3 godziny.

„12:28" nadal nie odpisał.. On mnie ignouje czy co?

Wtedy wszedł mi do sali doktor i powiedział, że jestem wypisany już (like- nie pamietam juz jak to było, bo ja ostatnio byłam w szpitalu jakoś 4/5 lat temu💀🤚). Wtedy od razu zadzwoniłem do Georga, ale on nie odbierał. Więc zadzwoniłem po raz drugi i wtedy dopiero odebrał.

Halo?- powiedział George.

No cześć, czemu nie odbierałeś ani nie odpisywałeś?- zapytałem.

Uhh- Jestem zajęty- powiedział brunet.

Czym?-zapytałem go.

Jestem z kimś- odpowiedział.

Z kim?- ponownie go zapytałem.

Nie ważne, ale co chcesz?

Chciałem Ci powiedzieć, że mnie już wypisali i czy byś mógł mnie odebrać ze szpitala- powiedziałem brunetowi.

Jasne, podwieźć Cię czy po prostu odebrać?- zapytał mnie.

Jak masz mnie podwieźć jak..- w tamtym momencie przerwał mi George.

Ta osoba Cię podwiezie- odpowiedział mi George.

To niech podwiezie- powiedziałem.

Wtedy wyszłem przed szpital i tam się zjadował George. Poszliśmy w ciszy do samochodu, obraził się on za mnie za coś? Mam nadzieję że nie.

Gdy wszedliśmy do samochodu, George  zaczął rozmawiać z tą dziewczyną. Ja siedziałem z tyłu sam i nie miałem co robić. Jak coś mówiłem to każdy mnie ignorował. To już zaczęło być wkurzające mówiąc prawdę.

Gdy już wysiedliśmy z samochodu i weszliśmy do jej domu od razu się musiałem rozgościć sam, bo w sumie i tak każdy mnie tam ignorował. Poszłem się przespać, bo i tak nie mam co takiego robić jak każdy mnie ignoruje. Wtedy nawet gotowanie jest nudne.

——
PRZEPRASZAM WAS ŻE TAK DŁUGO NIE BYŁO ROZDZIAŁÓW ALE NIE MIAŁAM MOTYWACJI😭👍

Btw szczęśliwego pride month! I TEŻ DZIEKUJE ZA TYLE WYSWIETLEŃ OMG

Serduszko ode mnie😻✌️