18 | chikida

1

"Benden yardım mı istiyorsun? Ne tatlı." dalga geçermiş gibi bir ton vardı adamın sesinde. Adamın ses tonu sarışını sinirlendirmiş ve kaşlarını çatmasına neden olmuştu. "G-gayet ciddiyim ben,pişman etme beni sana geldiğim için!" 

Chikage sırıtıp arkasına yaslandı. Oğlanı o halde görmek eğlendiriyordu onu. "Tamam,tamam. Sakin ol demedim kötü bir şey." onu göz ucuyla süzdü "ama cidden,neden yardımımı istediğini anlayamadım. İçinden geldiği gibi davran işte. Eğer ruh eşiyseniz her şey zaten iyi olacaktır. " bunu söylerken bakışları kendi bileğinde yazan isme kaymıştı. Kida Masaomi , karşısında oturan sarışın oğlan. Ona bu gerçeği muhtemelen söylemesi gerekirdi. Ancak oğlanın 18. yaş gününde bunu kendi fark ettiğinde vereceği tepkiyi oldukça merak ediyordu. Bu yüzden susmayı ve bu konuyla ilgili bir şey söylememeyi seçti.

Sarışın oğlan sıkıntılı bir nefes verdi. "..ruh eşi olmalıyız,bu yüzden her şey iyi olacaktır evet. Ama nedense huzursuz hissediyorum kendimi.."

"Benim yardımımı almak seni rahatlatacak mı peki?"

Oğlan olumlu anlamda kafasını salladı. "Muhtemelen evet."

Chikage kafasındaki şapkayı düzeltip gözlerini oğlanın gözlerine dikti.

"Pekala,elimden geldiğince yardım ederim. Ama ruh eşin bir başkasıysa ve her şey boşunaysa ne yapacaksın?"

"Bir başkası değil,o olmalı. Birlikte o kadar şey yaşadık ve ne olursa olsun bir araya geldik..ondan başkası olamaz."

"Senin yerinde olsam bu kadar emin olmazdım."

Kida kaşlarını çatarak baktı Chikage'ye "Öyle bir durum olursa ne yapacağımı kendim düşünürüm ama olmayacak." oğlanın söyledikleri üzerine adam iç çekmişti.

"Tamam,tamam. Öyle bir durumda gelip bana ağlama da."

"Gelip ağlayacağım son kişi bile değilsin,merak etme."

-
yazmayı unutmuşum